Etiket arşivi: metro

Suyun Kaynağına Yolculuk Küçük Menderes 5. Gün

29 Nisan 2016 Cuma

Ergenli – Bayındır – Torbalı – Alsancak – Üçkuyular

(Kör arkadaşlarım için betimleme yapılmıştır.)

 

Zaman benim işte, nesneleşiyor tüm anlar
Dursam ölürüm paramparça olur dünya
Çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüğüm
Uçurum diyordun bir aşk uçurum özlemidir
Bırakıyorum öyleyse kendimi sesinin boşluğuna

Ahmet Telli

Öne çıkan görsel, Ortada büyük, yanında küçük kemer, içinden çay akıyor. Sağda büyük kemer büyük ama su akmıyor.

En iyi dinlenme uykudur. Hele bir de akşam sıcak bir banyo yaptıysan deliksiz uyumamak elde değil. Biraz da şarabın etkisi var diyelim. Bir gezgin olarak iyi bir şeyler yaptığına inanıyorsan geceleri huzur içinde uyursun. Sabah erkenden kuşlar seni uyandırır zaten. Güne kuş sesleriyle uyanmak bizim ayrıcalığımız olmalı. Çünkü çadırda kalıyoruz ve etrafımız kuşların yuva yaptığı ağaçlar var. Sabah şarkılarını söylemeden yiyecek bulmaya gitmez kuşlar. Ben de o şanslı insanlardan biri sayılırım. Kuş sesleriyle uyanıp bir süre onları dinliyorum. Çadırları beton üzerine kurduğumdan Dünyaya kazık çakmadan kurdum. Henüz uyanıp dışarıda olan yok sabahın köründe. Kalkıp çadırın dışına çıkıyorum, bisikletlerimiz öylece duruyor. Masaların üzerinde bıraktığımız torbalar ellenmemiş.

Bir süre akan çayı izliyorum sessizce. Çayın bir tarafında taşlardan duvar örülmüş. Duvarın taşları çaydan toplandığı belli. Çünkü çayın yatağında aynı büyüklükte bir sürü taş daha duruyor.

Tesisin avlusu köprü ile diğer tesislere bağlanmış durumda. Tek katlı banyo odaları sıralı dizilmiş ağaçların altında. Bütün gece havlayıp yaygarayı koparan köpek te avlunun ortasında durmuş tekrar havlamak için bahane arar gibi.

Çayın ördekleri de erkenden çayda yiyecek bir şeyler aramaya çıkmışlar ailecek.

Henüz çadırımı toplamadan bir kahve içeyim diyerek kahve takımlarını masada kurup kahve pişiriyorum. Pişen kahveyi cezveden fincanlara döküyorum. Yanımda da Kaya Palancılar kahvenin pişmesini bekliyor yanımda.

Millet yavaş yavaş uyanıp yanımıza geldi. Sabah kahvaltısı için hazırlıklara başladık. Çay demlendi, yumurtalar haşlandı, domatesler doğranıp tabağa özenle dizildi. Fırından aldığımız taze ekmekle bir güzel kahvaltı yaptık afiyetle.

Şafak, Sevil, ben kahvaltıyı hazırlarken. Ferdimen de resmimizi çekiyor.

Acelemiz yok o yüzden ağırdan alıyoruz. Kahvaltının ardından kahve pişiriyorum herkese. Masaların kıyısında oturmuşuz.

Çadırları, eşyaları toparlayıp çöplerimizi de çöp tenekesine attıktan sonra yolcu yolunda gerek diyerek yola çıktık. Aşağıda yolda tek sıra arkadaşların videosunu çektim. Müzik bana ait, flütü çalıyorum fon müziği olarak.

İnişte olduğumuzdan çabucak indik ve Bayındıra doğru kestirmeden gideceğimiz yola saptık. Yola saptığımız yerde tarihi üç gözlü bir taş köprü var. Çayın üzerindeki bu tarihi taş köprü bir zamanlar üzerinden arabalar geçiyormuş. Şimdi yeni köprü yapılınca kaderine terk edilmiş. Bizler çevreci ve doğa sever olduğumuz için tarihi taş köprüyü yalnız bırakmayacağız. Taş köprüye sahip çıkıp geçmişteki günlerini, üzerinden insanların geçtiği günlere götüreceğiz.

Akan çayın iki yakasını birbirine bağlayan üç gözlü tarihi taş köprü. Bu resmi öne çıkan görsel olarak seçiyorum.

Köprüye ulaşmak için bisikletleri yeni köprünün oraya bırakıp yaya olarak yamaçtan, zeytin ağaçlarının arasında yürüyoruz.

Neşeli neşeli yürürken Figen elçek ile resmimizi çekiyor. Karede Sevil, Figen Şafak ve ben varız. Güneşin parlak ışıkları yüzümüze vuruyor.

Köprüye varıp üzerine çıktık bile. Köprünün üzerinde iki kişi kıyısında oturuyor.

Sonra hep birlikte taş köprüye oturup poz veriyoruz Figen’e. Çalılarda sarı çiçekler açmış yoğun olarak.

Tarihi taş köprüde biraz zaman geçirdikten sonra yakınlarda olan Bayındır’a giriş yapıyoruz. Büyük bir taş binanın duvarına Büyük bir Türk bayrağı, yanında aynı boyutta Kalpaklı Atatürk portresi. Yanında da Aziz şehitlerimiz için bir afiş asılmış. Sol tarafta işlemeli iki çeşmesi olan beyaz mermerden yapılmış çeşme.

Her tarafta bir bayram havası var. Etraf rengarenk çiçeklerle donatılmış. Hafta sonunda Bayındır da çiçek festivali düzenlenecek. Palmiye ağacının dibinde mor ve kırmızı çiçekler. At arabasında da kırmızı renkli çiçekler konulmuş.

Bayındır’ın ana caddelerinden birisinde belediye stantlar kurmuş çiçek  festivali için. Festivalde rengarenk olacak büyük bir olasılıkla. İplerde de Atatürk posterleri ve Türk bayrakları sağa sola çekilmiş.  Stantlar boş olarak duruyor. Henüz hareket yok ama insanlar dolaşıyor caddede.

Bayındır gençlik spor binasına geliyoruz. Görevliler bizleri arkada olan bahçesine alıp çay veriyorlar. Hep birlikte çayları içiyoruz sıralara  oturup. Spor müdürü Erdal İnce ortalarda görünmüyor, yoğun işleri ve festival olunca kendisini göremedik ama yardımcıları bizleri ağırladılar sağ olsunlar.

Çayları içip teşekkürlerimizi sunduktan sonra yola çıktık. Yavaş yavaş kasaba kalabalıklaşmaya başladı caddelerde.

Emniyet polis teşkilatı iki direk arasına bir pankart asmış. Pankartta şunlar yazıyor “BİR KASK BİR CAN, KASK TAK HAYATTA KAL” Bu yazı motosikletliler için yazılmış motor kaskı takın diye. Buralarda motorlu çok ve kask takmıyorlar o yüzden ölümcül kazalar olmakta. Emniyet müdürlüğü uyarı niteliğinde bu pankartı asmış. Daha çok gençler için. Biz bisikletliler için de geçerli bu yazı. Kask takmak gerek diyerek bisiklete kasksız binmemeliyiz.

Yolda bir çeşme görünce suları tazelemek ve dinlenmek için duruyoruz. Çeşmenin aynalığında mermere yazı yazılmış. Yazı şöyle ;

“VAKIF

PEHLİVAN İBRAHİM AĞA

HAYRATI

İHYA TARİHİ 1978

FERDİ = ÇEŞMESİ

Bu yazıda dikkati çeken kısmı ise Ferdi Çeşmesi olarak yazılması. Bizim Ferdi nam-ı diğer Ferdimen üzerine alınıyor benim çeşmem diye. Çeşmeye asılı bir su matarası çeşmeden akan su ile doluyor.

Bayındır tarafında fidan ve çiçek yetiştiriciliği ile meşhur. Küçük Menderes havzasındaki bereketli milli toprakta her şey yetişiyor. Fidancılar gübre gerektirmeyen bu toprakları alıp fidan yetiştirip satıyor. En önemli geçim kaynaklarından birisi fidan yetiştiriciliği. O yüzden yol kıyılarında fidancıları görmek olası. İyi hoş ta karayolunda ne işleri var, emniyet şeridini işgal etmişler korsan pazarcılar gibi. Kimsenin de bir şey dediği yok bu duruma.

Sevgili arkadaşım Şafak Omaç’ı sonunda yakalıyorum dinlendiğimiz bir anda. Şimdiye kadar bir çok tur yaptık beraber, aynı düşüncelerle çevreye olan duyarlılığımızı belirtmek için birlikte bu projeyi, Suyun Kaynağına Yolculuk bisiklet turunu gerçekleştirdik. Turu başarıyla bitirmek üzereyiz. Çevre ile ilgili başka turlar olmuştu bisikletlerle ama kirli akan nehirlerimizde böyle bir tur ilk defa gerçekleşiyor. Eylemimiz ne bir siyasi parti, ne bir dernek, ne de başkasının emrinde değiliz. Kimseden para almıyoruz para da vermiyoruz. Gönüllü olarak bu turu hiç bir kimseden gelir beklemeden sadece çevreye olan duyarlığımızı bir parça olsun insanların dikkatini çekmek, insan eliyle yapılan çevre kirliliği ve oluşturduğu erozyonu ortadan kaldırmak için hep anlattık. Anlatmaya da devam edeceğiz. Bu ilk ve devamı da gelecek diğer nehirlerimizde. Çünkü hepsi kirli akıyor, çevreye zarar ve zehir saçmaya devam ediyor sürekli. Geleceğimize temiz yarınlar bırakmak için mücadeleye devam edeceğiz. Bunu yaparken de gurur duyacağız.

Şafak ile beraber resim çekiliyorum.

Yolumuza devam ediyoruz ana yolda, hedefimiz Torbalı.

Torbalıya geldik sonunda. Torbalının nüfusu bayağı kalabalık, tabelada yazan 157.000 nüfus.

Torbalıya gelmeden önce arkadaşlar bir yerde mola vermişlerdi. Ben durmadan yoluma devam edip Metro İzban istasyonuna bir an önce vardım. Arkadaşlar Tepeköy istasyonuna, ilk durağa gitmişler arkamdan. Tek başıma KUZ’u ve kıytırığı ayrı ayrı taşıyarak trene bindim. Arkadaşlar önceden bindiklerinden karşılaştık. Artık trendeyiz ve biraz dinlenme zamanı. Hem KUZ için hem de kıytırık için. 9 Gündür yoldalar ve hiç problem olmadı. Beni ve eşyalarımı taşıdılar, dinlenmeyi hak ettiler bence.

Bisikletim KUZ ve kıytırık yan yana, bindirirken ikisini ayırmıştım.

Trenin son vagonunun giriş kapısını işgal ettik neredeyse. Ayakta Gökay poz veriyor bisikletlerle beraber.

Gürel de ayrıca poz veriyor. Diğer arkadaşların bir kısmı oturmuş kendi halinde.

Şafak ve Ferdimen de dönüp bana gülümsüyor resim çekerken. Sağda yabancı biri var, o bizi ilgilendirmiyor.

Yaklaşık yarım saatte Alsancak istasyonuna geldik. Bisikletleri indirip kıytırığı KUZ’a bağlıyorum. Bisikletler elde çıkış kapısına doğru yürüyoruz. Şafak, Gökay, Kaya ve Gürel. Dördünün de bisikletleriyle birlikte resimlerini çekiyorum.

İstasyondan sahile, çimenlere gelip oturduk. Turu bitirmenin keyfini kahve içerek kutlamalıydık. Biz de öyle yaptık, bir kahveyi hak ettik doğrusu. Ferdimen bisikletim KUZ, kıytırık ve beni yerde bağdaş kurmuş olarak otururken çekiyor. Kahve takımlarımı çıkarıp hazırlık yapıyorum.

Kahveler içilirken yakınlarda olan Cinatı cafe barın sahibi bisikletçi arkadaşımız Ahmet Yılmaz elinde bir şişe ev yapımı şarap ile çıkıp geliyor. Birer bardak turumuzun şerefine kaldırıyoruz. Gelecek yıl başka bir nehirde buluşmamız dileği ile.

Resimde olanlar Sevil, ben, Ahmet Yıldırım, Ferdimen, Şafak, Kaya Gökay ve Gürel var. Hepimiz çimenlere oturmuşuz.

Alsancak ta arkadaşlarla vedalaşıp yola, eve doğru gitmeye başladık bisiklet yolundan. Bisiklet yolu Alsancak tan Üçkuyular iskeleye kadar kesintisiz yeni yapıldı. Sağ tarafımız deniz ve iyot kokusunu içimize çekerek aheste aheste pedal çeviriyoruz. Gürel yoldan gitmeye karar vermiş trafikte gidiyor bizim hizamızda.

Suyun Kaynağına Yolculuk Küçük Menderes 2016 turunda çektiği resimleri Şafak Ömaç videosunu yapmış, iyi seyirler.

Bu da Şafak Omaç’ın ikinci videosu

Bu videoyu da Figen Gülgör resim ve videolardan derlemiş, iyi seyirler.

İki turu bir arada yapıp evlerimize mutlu döndük. ABAK turunu her yıl yapıyoruz ama Suyun Kaynağına Yolculuk turunu ilk defa yaptık. Bu turu planlarken acaba nasıl olacak, becerebilecek miyiz derken el birliği ile gönüllü katılan arkadaşlarla bitirdik. İnsanların gözüne bir şeyler gösterebildiysek ne mutlu bize. İnsan ilk önce kendine saygı duymalı, eğer kendine saygı duyarsa zaten bilinçlenmiş olarak çevreye saygı ve diğer insanlara saygı duyar. Ama ilk önce kendine saygı.

Bir turumu da burada bitirirken eğer bir hata yaptımsa affola. Diğer bir tur yazısında görüşme dileği ile.

Bu gün yaptığım yol yaklaşık 45 Kilometre civarı.

Aşağıda yaptığımız yolun haritası var

Aşağıda Alsancak – Üçkuyular yol haritası var.

Powered by Wikiloc

Powered by Wikiloc

3. Keşan Dağ Bisiklet Festivali 1. Gün

31 Ağustos 2014  Pazar

Üçkuyular – Alsancak – Aliağa – Çandarlı – Bademler – Dikili – Bahçeli köyü

(Kör arkadaşlar için betimleme yapılmıştır)

 

Dedi ki neredesin sen?

Dedim ki gitmek gerekti

Dedi ki sen yokken ….

Dedim ki ben olmasam da olur

Dedi ki oldu, güneş doğdu-battı

Dedim ki gitsem de sende doğan pınara, batan güneşe gelirim

Dedi ki güneşim de pınarında senin gözünde, gönlünde. Nereye gitsen gelir senle.

Esmaeseraçıkgöz

 

Öne çıkan görsel, siyah – beyaz resim yolda bisikletim ile giderken,

safak

Uzun süren sıcak yaz günlerinde pek uzun tur yapamıyor insan. Aşırı sıcaklarda fazlasıyla su kaybından dolayı sağlık açısından da sakıncalı. Bu yaz sadece Nemrut bisiklet turuna katılmıştım ve Ağustos ayının en sıcak günlerinde yakıcı güneşin altında 2150 metre yüksekliğe çıkmıştım. Sıcak, ter, bolca su içerek harika bir tur olmuştu benim için. Dünyada en güzel gün batımı ve en güzel gün doğumunu seyretmiştim ya bu bana yeterdi. Zaten o kadar sıcağa bu güzellikleri seyretmek için katlanmıştım. Bu yıl yaptığım bisiklet tur programında Keşan dağ bisiklet festivali de vardı. Normalde bu kez tek başıma gitmeye karar vermiştim fakat bisikletçi dostum Şafak Omaç ile sohbet ederken hadi beraber gidelim deyince kendisinin Konya’ya gidip oradan İzmir’e kadar tur yapmayı planladığını söyledi. Eh ne yapalım tek başıma gitmeye karar vermiştim daha önce. Şafak ile konuşmamızdan 3 gün sonra beni telefonla arayarak beraber Gelibolu’ya kadar gidelim, hem Annemi ziyaret edip bir daha görürüm deyip teklifimi kabul etti. Rotamı bu kez değişik yoldan planlamıştım. Edremit’e kadar ana yoldan Edremit ten sonra Kaz dağlarının sağından Çan – Bigadiç – Lapseki – Gelibolu – Keşan olarak rotayı çizmiştim. Şafak bana 3 tane rota çizdi, ben de gitmeyi planladığım rotayı seçerek kararlaştırdık.Normalde 1 Eylülde yola çıkacaktık ama fazla sıkmadan 31 Ağustosta yola çıkmaya karar verdim.

Keşan dağ bisikletçileri festivaline katılacakların hepsine davetiye hazırlanıp posta ile adreslerine yollanmıştı. Davetiyesi gelen resmini çekip facebook ta paylaştı. Benim davetiyem henüz gelmemişti. Gelmeyince de elden alayım diyerek yola çıkmalıydım.

Akşamdan eşyaları hazırladım, KUZ’un bagajına yükleyip hazır hale getirdim. 31 Ağustos 2014 Pazar Sabah erkenden uyanıp kahvaltımı bir güzel yaptım. Ardından bisikletimi kapının önüne çıkarıp bir resmini çektim yoldaşım KUZ ile. Sabah erken ve günlerden Pazar olduğu için herkes derin uykuda, soka bomboş. Yollar da öyle. Metro ile Aliağa’ya kadar gideceğim. Sabah 09:00 dan önce binmem gerek metroya, yoksa almıyorlar. Bisikletim KUZ evin girişinde, kemerli bahçe kapısı ve bahçemdeki ağaçlar.

310820147814

Sabahın erken saatleri olunca trafikte pek araç olmadığından Alsancak metro istasyonuna rahat bir biçimde geliyorum. Kent kartı 2 kez basarak içeri düz olarak girip Aliağa metrosunun gelmesini bekliyorum.

310820147815

İlk vagona biniyorum, içerisi boş, rahatça oturuyorum koltuğa ve bisikletime de yer var. Sonraki duraklardan birinde Küçük kız ve oğlan çocuğu Annesi ile yanıma oturuyorlar. Oğlan çocuğu bisikletimi görünce merakla inceliyor ve başlıyoruz muhabbete. Kız çocuğu biraz çekingen ilk başlarda. Sonra alışarak o da konuşmaya başlıyor. Onlara Keşan’a kadar bisikletle gideceğimden bahsedince merakla beni dinliyorlar gözleri pırıldayarak. Aliağa dan bir durak önce inesiye kadar zaman nasıl geçti anlamadım. 1 Saat 5 dakika sürüyor yolculuk ama çocuklarla 5 dakika gibi geldi bana.

310820147816

Aliağa’ya kadar zaman göreceli olduğundan 1 Saatlik yolculuğu 5 Dakikada gelmiştim. İstasyondan çıkarak yolda bisikletimi sürmeye başladım. Hava açık, rüzgar hafif kuzeyden Yıldız esmekte. Aliağa girişindeki kavşakta direkte Türk bayrağı dalgalanıyor.

310820147817

Aliağa merkezden çabucak ayrılıyorum. Yol altımdan hızlı akıyor. Özlemişim yollarda olmayı, bisiklet sürmeyi. İçimde bir sevinç var, hem yeni yollardan gidecektim hem de Kosova dan 2 arkadaşım da Keşan’a geleceklerdi. Yeni arkadaşlarla tanışıp yeni dostluklar kuracaktım. Yolda giderken Aliağa körfezini çekiyorum.

310820147818

Aliağa tabelası şehir sınırlarının bittiğini gösteriyor. Bu turda yeni bir karar aldım; şehirlerin, kasabaların ve köylerin bitiş tabelalarının resmini çeke çeke gidecektim.

310820147819

İlk köyden geçtim bile ; Çaltıdere.

310820147820

Ardından Hacıömerli bitiyor. Yol kaymak gibi olunca.

310820147821

Yenişakran’a gelmeden Çandarlı uzaktan göründü ama epey yolum var.

310820147822

Yenişakran tabelasını görmedim, ardından gelen Kazıkbağları köyünü de geçiyorum çabucak.

310820147823

Kısa sürede Çandarlı yol ayrımına geldim. İlk defa bisikletimle Çandarlı yoluna giriyorum, Daha önce arabayla girdim ama bisikletle gitmek daha bir başka oluyor. Bisikletle giderseniz farkı anlarsınız. Tabelada düz olarak Bergama, Çanakkale. Sola doğru; Çandarlı gösteriyor.

310820147824

Çanakkale ana yol ile Çandarlı arası 10 Kilometre civarı. Yol gidiş geliş tek şerit, işlek bir yol. Arabalar sürekli gidip geliyor durmadan. Yolda dikkatli giderken bir incir ağacı altında park etmiş bir arabanın arka kapısı birden bire açılarak içindeki çocuk elindeki çöpleri dışarı attı. Ben bunu görünce dışarıda incir koparıp yiyen anne ve babasına ” Bakın çocuğunuz arabadan çöplerini dışarı attı. Çocuğunuzu uyarmalısınız, dışarısı çöplük değil diye uyarmalısınız. Hem incir ağacından şimdilik incir yiyebiliyorsunuz, çocuğunuza çevreyi korumayı öğretmezseniz ileride bu incir ağacını göremezsiniz bile.” diyerek uyardım. Adam hiç bir şey demedi ve ben yoluma devam ettim. Ben gerekli uyarıyı verdim ailesine, artık onların nasıl davranacağı önemli. Böyle durumlarda insanları uyarmalıyız ama uyarırken dikkatli ve uygun bir dille anlatmalıyız ki başımıza bir şey gelmesin. Çünkü karşımızdakini tanımıyoruz ve nasıl tepki vereceğini bilemeyiz. Öyle kaba insanlar var ki “Sana ne, ben atarım. İstediğimi de yaparım” zihniyetindeler. Böyle insanlara uygun dilde anlatmazsak dayak ta yiyebiliriz. Böyle atılmış çöpleri kim toplayacak, toplanmazsa çöplüğe dönüşmesi an meselesi ve her geçen çöpünü buraya atar. Meyve yiyeceğimiz ağaç bile bulamayabiliriz.

110920148344

Çandarlı’ya vardım bile, Şafak yaz aylarında Çandarlı da yazlığında kalıyor. O yüzden Çandarlı da buluşup yola birlikte devam edeceğiz.

310820147825

Çandarlı şirin, küçük bir kasaba. Sadece yazlıklarla dolmuş taşmış durumda. Çandarlı yarımadası, denizde kayıklar demirlenmiş, hava sakin.

310820147826

Şafak ile buluşuyorum çarşıda. Beraber Çandarlı kalesinin önüne gelip bir resim çekilmeden geçmek olmaz deyip resim çekiliyorum.

310820147827

Çandarlı Kalesi, İzmir’in Dikili ilçesine bağlı Çandarlı kasabasında bir kale. İnşa edildiği yıl tam olarak bilinmeyen kale, Cenevizliler tarafından 14. yüzyılda restore edildi. Sadrazam Çandarlı Halil Paşa’nın emriyle 15. yüzyılda yeniden inşa edildi. 2009’da başlatılan son restorasyon çalışması ise 2014’te tamamlandı. UNESCO, 2013’te kaleyi Dünya mirası geçici listesine ekledi.

Dostumla da çekilmeden olmaz deyip elçek ile çekildik bir poz.

310820147829

Şafağın yazlığında öğle yemeği yiyip ardından bir denize girip serinledikten sonra duşumu alıp giyiniyorum. Şafak bisikletine bagaj çantalarını takip yola çıkıyoruz birlikte. Dikiliye kıyı şeridinden gideceğiz. Çandarlı dan sonra yol çıkışlı inişli biraz ama gidebildiğimiz kadar kalabalık Çanakkale – İzmir yolundan uzak olmak gerek. Dere yatağına küçük bentler yapılmış.

310820147831

İne çıka, kıvrılarak giderken bazen yükseklere çıkmışız. Manzaramızda küçük adacıklar bizi selamlıyor. Elçek ile ikimizi çekiyorum adalar manzarasında.

310820147832

KUZ sakin, yola çıkmış, hiç te şikayetçi değil. Özlemiş yolu.

310820147833

Aşağısı Denizköy, epey iniş olduğu için zaman kaybetmek istemiyoruz. O yüzden yola devam etmek durumundayız. Bisikletim KUZ, Denizköy ve adalar manzarasında.

310820147834

Yağmur sularının birikmesi için yapılmış gölet. Keçi, koyun, inek gibi hayvanlar burada su içiyor. Tabi ki diğer doğada bulunan hayvanlar da su içiyorlar.

310820147835

Bademli köyüne yaklaştık sayılır. Denizde bir çok irili, ufaklı adacıklar görüyoruz sürekli.

310820147836

Bademli köyü denize neredeyse sıfır. Yol deniz ile birlikte.

310820147837

Bademli köyün içinden geçiyoruz.

310820147838

Bademli köyünde demir köprünün dibinde bir kahve var. Her zaman kahvede koruk suyu içebilirsiniz. Bademli köyünün en meşhur içeceği koruk suyudur. Hele bir de yaz sıcağında kahvenin çardağında gölgede dinlenirken buz gibi koruk suyu içerseniz her geçişte mutlaka içmek istersin. İnsanın ağzında öyle bir tat bırakıyor koruk suyu. Kahveci biraz aksi ve asık suratlı olmasına rağmen koruk suyu harika. Vazgeçilmez bir tat. Masada koruk suyunu içerken Şafak ile resim çekiliyorum.

310820147839

Bademler köyünde koruk suyu ile serinleyip bir süre dinlendikten sonra yola devam ediyoruz. Önümüzde Dikili var.

310820147840

Dikili içinden geçtik, burada durmuyoruz. Artık iniş çıkış yok, düzlükteyiz. Ana yola çıkmadan Sahilleraltı yolundan gideceğiz bir süre. Belediye bisiklet yolu yapmış ve yola araçlar işgal edip park yapmasınlar diye demir babalarla yolu kapatmış. İleride yolun sağında arabaları görüyorsunuz, babalar olmasa bisiklet yolu araç park yeri haline gelmesi an meselesi. Şafak önümde gidiyor.

310820147841

Yoldaşım Şafak çaktırmadan bir resmimi çekmiş, tam kartpostallık. Bu resmi eve gidince fotoğrafçıda karta bastıracağım. Bisiklet yolunda giderken arkamdan çekmiş resmimi, solda okaliptüs ağaçları. Bu resmi öne çıkan görsel olarak seçiyorum.

safak

Sahilleraltı yolunda epey gidiyoruz. Yolda iki bisikletçi kadın arkadaşla karşılaşıyoruz. İkisini de tanıyorum. Selamlaşarak bir süre sohbet ettikten sonra yolcu yolunda deyip yanlarından ayrılıyoruz. Ve sonunda bisiklet yolu bitti. Ana yola çıktık mecburen. Güneş ufukta batmak üzere, bunu kaçırmamam gerek deyip duruyorum. Solda iki tane servi ağacı, Güneş ufukta batıyor.

310820147843

Güneş batasıya kadar seyrediyorum. Bize hayat veren Güneş kimseyi ayırt etmeden herkesin üzerini aydınlatıyor. Dünyanın diğer tarafındaki canlılara hayat vermek için bizden şimdilik ayrılıyor.

310820147844

Bahçeli köyünde kahvede mola veriyoruz. Güneş battı, hava bir süre sonra kararacak. Az ileride ilkokul var, bahçesinde kamp atabiliriz. Kahveye geri dönüp akşam yemeğini yaptıktan sonra karnımızı doyurduk. Pistonlar yoruldu bu gün, antrenmansız olunca soğutmak gerek. Ayaklarım ağaca dayalı çekiyorum bir poz.

310820147845

Karnımız doyduktan sonra okulun bahçesine gelerek çadırları kuruyoruz hava kararmadan. Bisikletleri birbirine kilitliyoruz ne olur ne olmaz. Biz bunları yaparken bir baykuş uçarak geldi. Bayrak direğinin tepesine konduktan sonra bizi gözetlemeye başladı. Kocaman kafasında kocaman sarı gözleri ile en ufak hareketlerimizi kaçırmadan izlediğini fark ettim. Baykuş ev sahibi bizler de misafir olarak okulda bu gece konaklayacağız. Ev sahibi bizden rahatsız olmadan misafirperverliğini gösteriyor bize. Bahçesinde kalmamıza müsaade etti zaten. Baykuş her zaman uğursuz olarak görülmüştür halk arasında. Ben ise bizim koruyucumuz olarak ve ilk günde yanımıza gelip bize şans vereceğine inandım. Bu turum iyi geçecek bunu hissettim ve iyi dostlarla karşılaşacaktım.

310820147846

Şafak ile günün değerlendirmesini yapıp yarın nerelerden gideceğiz konuştuk. Fazla geç olmadan çadırlara çekilip yattık ama yan bahçede tavuklara sansar mı ne geldi bütün gece gıdak gıdak çığırtıları, bağırtıları bizi pek rahat bir uyku uyutmadılar.

Bu gün yaklaşık olarak toplam 98 Kilometre civarı yol yapmışız.

Aşağıda yaptığımız yolun haritaları

Powered by Wikiloc

Powered by Wikiloc

V. Güzelçamlı Bisiklet Festivali 3. Gün

Gitmek

29 Eylül 2013 Pazar

Güzelçamlı – Kuşadası – Ahmetbeyli – Cumaovası

(Kör arkadaşlar için betimleme yapılmıştır)

 

Gitmek. Bir hançeri inceltip

Okyanusa daldırmak isteği

Ya da düşebilmek atlasların

Dışına ki ey kalbim

Yalnızsın bu yolculukta da

Gitmek. O kaos duygusu, aklın

Sarsıntılarla yorgun düşüşü

Bilincin kamaşması belki de.

Rehin bırakılacak bir şey yok

Unuttuklarından başka.

Gitmek. Bir büyü gibi saran

Ağrılar yumağı, kışkırtılmış

Düşlerdir ki sen şimdi

Esirgeme kendini kalbim

Kederin o derin yalnızlığından

Ahmet Telli

 

Öne çıkmış olan görsel, 12 kişi yere oturmuş neşeli poz vermişiz kameraya.

1239576_10151639475871924_2133568260_n

Güzel bir uykunun ardından güneş doğmadan uyanıyorum. Her olasılığa karşı cep telefonunda alarm 07:00 kurulu olsa da alarm çalmadan önce mutlaka uyanıyorum. Böyle temiz hava, bol oksijen olunca insan uyuduğunu anlıyor. Ayrıca denizin dip dalgaları sahile vurunca çıkardığı ses bir nenni dinlermiş gibi mışıl mışıl uyudum sabaha kadar. Güneş henüz doğmamış, çadırlarda uyuyanlar var hala. Bir kişi çadırının içinde oturmuş durumda.

290920134171

Pazar olması çadırdakilerin keyfince uyumalarına neden oluyor. Birkaç kişi dışında henüz uyanan yok.

290920134172

Maviş çadırım, benimle beraber nice yerler dolaştı, güzel yerler gördü. Beni yağmurlardan, rüzgardan, börtü böcekten korudu. Emektar çadır; “Maviş” Feyyaz Alaçam’ın bana hediyesidir. Feyyaz ile kim bilir nereleri dolaştı, neler gördü, kimlerle tanıştı. Maceraları benimle devam ediyor. Çadırın dolaştığı yerleri görmek için ; www.feyyazalacam.com sitesinde yazılarını okuyabilirsiniz Maviş gittiğim yerde en güzel manzaralı olan yere kurmaya özen gösteririm her zaman. Sabah denizin mavisini görecek yeşilliğin içinde. En güzel manzaralarda kapısından baktığında ufuk alabildiğine geniş ve uzak olacak. Önünde değerli dostlarımla sohbet ederek kahve içeriz. Gecelerimde yağmur yoksa ay ışığında parlak yıldızları her zaman görür. Tepesindeki minik pencereyi yağmur yağmazsa örtmem hiç bir zaman. Uykuya dalmadan önce minik penceresinden ayı ve yıldızları seyrederek hayaller kurarım yıldızlara yolculuk ederek. Böylece derin bir uykuya dalarım uykumu alasıya kadar. Bazen yıldızlı gecelerde bir uyanırım yağmur yağmaya başlamış. Hemen üstünü örter yağmur damlalarını çıkardığı sesleri dinleyerek tekrar uykuya dalarım. Eeee bayağı yer gezdiği için bazı yerlerinden yağmur sularını alması normal. Henüz diz boyunu geçmedi çadırın içinde su yüksekliği. Seviyorum maviş çadırımı, içinde uyumayı. Çadırımın altındaki beyaz brandayı da değerli yol arkadaşım Burcu bana hediye verdi kullanayım diye.

290920134173

Nihayet güneş dağların ardında yüzünü göstermeye başladı. Parlak ışıklarını kimseyi ayırt etmeden her şeye hayat ışıkları veriyor cömertçe.

290920134174

Güneşin ışınlarını taşıyan fotonlar her tarafa dağılarak tüm canlıların yeni güne başlamasına neden oluyor. Ben bunu seyretmeye doyamıyorum her sabah. Güneş ışıkları kameranın merceğinin ortaya çıkardığı pembe çemberli, göbeği krem renginde göz ortaya çıkarmış. Tam göbekte beyaz nokta var.

290920134175

Pazar olmasından dolayı henüz kalkmayanlar da çoğunlukta. Çadırlar sessiz.

290920134177

Teknenin biri ağır ağır koylara doğru yol alıyor. Pancar motorunun çıkardığı mekanik ses denizin yüzeyini yalayıp bize kadar ulaşıyor sabahın sessizliğinde.

290920134178

Dilek yarımadasının ikiz tepeleri, Samson dağı, Poseidon’un yabası ile ikiye ayırdığı dağ, Güneşin ilk ışıklarını çoktan almış. Denize uzamış tahta iskele sakin, çünkü kimseler yok ortalıkta.

290920134179

Biraz abartılmış bir çadır, içinde rahatça ayakta durabilirsiniz. Özellikle pantolon rahatça ayakta giyilebilir. Diğer çadırlardan bir boy daha yüksek.

290920134181

Çadır içinde keyif yapanlar da var, tembellik yapmak iyidir.

290920134182

Arkadaşım Şerif Çetindağ. Eşi Semra Zekiye Küspeci Çetindağ. Semra’nın Sultanlığı diye bir dünya yaratmaya çalışsa da kasabanın Şerifi Semra’nın sultanlığını bitirmiştir. Bazen evden kaçıp yanıma sığınır Şerif. İleride nüfusuma alacağım, arkadaşımı yedirmem Semra’ya. Sultan olduktan sonra pek bisiklete binemeyen Semra dan kaçıp gelmiş Güzelçamlı’ya. Beraber bir resim çekiliyoruz Şerif ile.

290920134184

Sıraya girerek sabah kahvaltısını alıp yiyoruz. Bu gün için doğru düzgün bir program olmadığı için İzmir’e dönmeye karar verdik. Nasıl olsa yarımadada bisiklete bindik, güzel koylarında denizin tadını çıkardık. Çamların arasında temiz iyotlu bol oksijeni ciğerlerimize çektik bol bol. Birkaç bal arısının küçük iğnelerinin tadına baktık ama olacak o kadar. Çamların kokusunu terimizin kokusu ile karıştırınca arılar elbette sokacaklar iğnelerini. Çam gibi kokmuyoruz terleyince. Son festivalin pankartı önünde hatıra resmi çekilmeye başladık. İlk önce tek başıma bir resim çekiliyorum.

290920134185

Ardından Aydın bisikletliler derneği başkanı Bayram Kurşunel , İstanbul dan katılan Ergun Oskay ve Yeşim Dardeniz ile birlikte resim çekiliyorum.

1237164_10201135852093323_2074084094_n

Pankartın önünde resim çekildiğimizi gören kareye girebilmek için koşup geliyorlar. Hep beraber günün anısı olarak çekiliyoruz son resmini son festivalin. Artık dönüş yoluna çıkmaya hazırlanıyoruz. Aydın dan Emre Aydın gideceğimizi duyunca yanıma gelerek bizimle beraber bir kadının da gelmesini istiyor. Kuşadası’na kadar gelecek bizimle. Ben de elbette gelebilir, yalnız hareket edesiye kadar yanımdan ayrılmamasını istiyorum. Yoksa unutabiliriz kalabalığın içinde. Resimde 16 kişi poz veriyoruz.

290920134187

Güzelçamlı da kalanlarla vedalaşıp yola çıkıyoruz. Acelemiz yok, güle oynaya gideceğiz. Metro 20:00 de bisikletlileri aldığından epey zamanımız var. Davutlara vardık bile.

290920134188

Kuşadası’na az kaldı, hava güzel, ortam güzel, arkadaşlar da güzel olunca yol çabuk bitiyor. Tabelada; Kuşadası 16, İzmir 111, Söke 21, Aydın 70 yazılmış.

290920134189

Çamların arasına ilginç yapılar yapmışlar, kemerli bir yapı ama üstü yok. İstinat duvarı da ilginç! taş duvarı örerken usta elinde olan dolu tuğlaları aralara serpiştirmiş. Arabesk bir duvar olmuş.

290920134190

Sevgili yol arkadaşlarım, hayat dolu, şen şakrak, güle oynaya çılgınlar gibiyiz. Benzin istasyonunda mola verince bisikletimdeki tripodta fotoğraf makinasını 10 saniye çekimine ayarlayıp hep birlikte neşemizi resme yansıtıyoruz. En başta Ferdi Kızıl, Güzelçamlı da tanıştık. Kendi halinde genç bir maceracı. Ferdimen olarak biliniyor. Özel olarak yaptırdığı formada kocaman bir F harfi var. Süper kahramanlar gibi F harfi ilk olarak göze çarpıyor. Anlamı Ferdimen, kendine ait bir web sitesi de var. Turlarını burada yazıyor ; http://www.ferdimen.com/ Yanında da Bensu, babası gibi o da bisikletçi. Bizimle İzmir’e geliyor. Onun yanındaki de emanet kızımız Fatma. Kuşadası’na kadar götüreceğiz emaneti. Ahmet bisiklete yeni başladı, bize takılarak performansını artırmaya çalışıyor. Arkamdaki Ergun Oskay, kendisi Bakırköy’ün delisidir. Nedense hastanenin içine deliler aklını yitirmesin diye almıyorlar. İstanbul’un  altını üstüne getirdiği yetmiyormuş gibi başka yerlere de gelerek kahkahalarıyla neşe katıyor. Bir de Keşan’ın şoparı olur kendisi, tüm Trakya tanır sever kendisini. Ergun’un yanındaki de Yeşim Dardeniz,  yeni tanışsak ta sıcak kanlı dost birisi, güzel yemekler de yaptığı bilinir. Belki de en çılgınımız en deli dolu birisi olan Mukaddes hayatını en çılgın bir şekilde yaşıyor. Kahkahası hiç eksik olmaz, içten ve samimi… Asaf Yıldırım, öğretmenimiz. İte kaka bisikletçi yaptık kendisini. İlk başlarda sıkıntı çekse de zamanla alıştı. Çaresiz bize ayak uyduruyor. Sevimli yol arkadaşım Burcu, henüz Keşan turuna beraber katılmıştık. Formalarımız Keşan Dağ Bisiklet festivalinin formaları. Henüz yaz başlangıcında Gökova Bisiklet Turuna beraber başlayıp tanıştığım dengesiz ve sorumsuz İrfan Özden. Mükemmel bir biçimde anlaşıyorum tanıştığımızdan beri. Kendisi iyi bir yürüyüşçü, dağcı, koşucudur. Yön bulma konusunda ustadır, bilmediği dağ, patika kovuk yoktur. Bisiklete tanıştığımızda başladı ve ilk turunu da beraber yaptık. Hala da beraber turlar tapıyoruz birlikte. Çok güzel bir karede bir araya gelmiş olduk.

Resimde 12 kili kaldırıma oturmuş, ellerimizi havaya kaldırarak çılgın olarak poz verdik kameraya. Bu resmi öne çıkan görsel olarak seçiyorum.

1239576_10151639475871924_2133568260_n

Söke kavşağından sonra Kuşadası’nın korkunç trafiğinde bir süre bisiklet sürerek merkeze ulaşıyoruz. Bu kadar çok arabanın olması pek hoşumuza gitmiyor. İki şeritli yolda lambalarda beklerken artık emniyet şeridi bile olmayan yerde dururken daracık yerde beklerken arkamıza araçların gelip korna çalarak bizden yol istemesi bir garip oluyor! Pes doğrusu. İlk kavşaktan ara mahallelere girip şehir merkezine iniyoruz. buralarda trafik biraz daha az. Poseidon heykeline vardık. Geçi Poseidon sakin görünüyor, henüz yabası havada yere vurmamış. Poseidonu kızdırmadan yanından sessizce geçiyoruz. Neme lazım güzel havayı bozdurmayalım durduk yerde.

290920134191

İstanbul dan gelen Yeşim Dardeniz ve Ergun Oskay Kuşadası’ndan İstanbul’a gidecekler. Yanımızda bizimle gelen Fatma zaten Kuşada’lı.  Ferdi Kızıl Söke’ye doğru gidecek. Ayrılmadan önce daha önce oturduğumuz balıkçıda hep beraber oturuyoruz. Balık ekmek ve bira ile öğle yemeğini de aradan çıkarıyoruz. Masada oturanları elçek çekiyorum.

290920134192

Kuşadası’nda  kalanlarla vedalaşıp yola çıkıyoruz. Deniz kıyısından yükselerek ana yola doğru çıkıyoruz.

290920134193

Aydın ilinden İzmir iline geçişimiz çabuk gerçekleşiyor. Aslında tabelalar olmasa hiç bir şey değişmeden yolda gidiyor. Bizler her şeye isimler, anlamlar verip sınırlarını çiziyoruz. İsimler vermek, bunlara anlam yüklemek iyi.  Zaten Edebiyat burada başlıyor. Yaşama anlam katıyor edebiyat. Yalnız sınırlar çizmek bana ters geliyor nedense. Sınırları hiç sevmedim sevemem de. Sen oralısın buraya gelemezsin, ne işin var. Pasaportun var mı? vizeni göreyim? Pasaportunun rengi ne? kırmızı ise şöyle bir dur bakalım seni bir arayalım. Yeşil mi sen geç.. Gibi sorunlar çok canımı sıktı sınırlarda şimdiye kadar.

290920134194

Buraları daha önce Küçük Menderes nehri toprakla doldurmadan önce  deniz imiş. Zamanla nehir doldura doldura ovaya dönüşmüş. Bazı yerler deniz ile bağlantısı kesilince göle dönüşmüş. Bunlardan biri Gebekirse gölü, diğeri ise Çatal gölü. İki göl de denizden epey uzakta kalmış. Göller nehirden besleniyor sürekli olarak. İnsanlar sürekli olarak doğaya bilmeden verdiği zararlardan korumak için göllerin olduğu bölgede yaban hayatı koruma yeri olarak ayrılmış. Yaban hayvanlarının yaşam alanları giderek azalmakta. Aslında Küçük Menderes nehri çok kirli, bu kirli nehir ne derece hayvanlara zararı olur bilinmez ama kesinlikle mutasyon geçireceklerdir. İlk zamanlarda bu tabelada ki yazıyı yanlış okumuşum. Gebekirse yerine Geberikse diye okuyunca ilginç gelmişti, daha sonra yanlış olduğunu fark ediyorum. Göle bir gün gideceğim mutlaka, güzelliğini görmem gerek.

290920134195

Karşıda Samos adası hala görünüyor sisler arasında.

290920134196

Menderes deltası ile Ahmetbeyli arasında inişli çıkışlı tam 6 tane yokuş var. Burası da en yüksek yeri. Yüksek olunca da manzarası da muhteşem oluyor. Eeee böyle bir yerde de resim çekilmeden olmaz. Resimlere bakarak resmi kimin çektiğini anlarsınız. Resimde; Burcu, Asaf ve İrfan var. Düzlükte deniz manzaralı yerde bisikletim KUZ park halinde.

290920134197

Bu kez kim olduğunu tahmin edin? Ben, Asaf ve irfan poz veriyoruz.

290920134198

Yolun güzelleri, yol sizinle daha da güzel oluyor. Burcu ve Bensu poz veriyor bana.

290920134199

Bizden sonra yola çıkarak bize yetişen Tolga bir yerde pili bitince yola boylu boyunca uzanıyor. Hava da karardı, gerçi metro saatimiz 20:00 den sonra olduğu için acele etmemize gerek yok. Tolga’yı bir süre kendi haline bırakıyoruz asfalta. Henüz sonbahara girdik kışa daha var ama bizim ayı kış uykusuna erkenden girdi sanki.

290920134201

Gecenin karanlığında yol alıp  Cumaova’sı metro istasyonuna gelerek metroya biniyoruz. İlk durakta bindiğimizden yerler boş. Rahat bir şekilde yayılıyoruz vagonun içine. Oturunca yorgunluk çıkıyor, bir ağırlık bastırıyor. Figen sırt üstü koltuklarda yatmış. Bisikletler ortada ve Tolga arka koltukta oturmuş bana bakıyor.

290920134202

Bisikletim KUZ en arka kısımda park etmiş. Burcu arka koltukta oturuyor.

290920134203

Ben, Burcu ve Bensu Alsancak istasyonunda ineceğimizden arkadaşlarla vedalaşıp iniyoruz. Alsancak metro istasyonu düz olduğundan merdiven inip çıkmadan rahatça dışarı çıkıyoruz. İstasyondan karşıya geçerek Kordon sahil bisiklet yolundan evlerimize doğru aheste bisikletlerimizi sürüyoruz.

Güzel bir Güzelçamlı Bisiklet Festivalini daha tamamlayıp huzurlu bir biçimde eve dönmek gayet iyi oluyor benim için. Festivalin son olması biraz hüzün bıraktı ama görmediğim arkadaşlarla görüştüm. Yeni arkadaşlarla tanışıp dost oldum. Çok güzel bir tatil oldu hepimiz için, daha ne olsun.

Hayat yaşamaya değer, hele bir de bisiklet üstünde iseniz.

Bu gün yaptığımız yol yaklaşık olarak 101 Kilometre civarı.

Yaptığımız yolun haritası aşağıda

Powered by Wikiloc

Powered by Wikiloc