22 Nisan 2018 Pazar

2 . Gün (Resimlerin çoğu Ferdimen’e aittir)

(Kör arkadaşlar için betimleme yapılmıştır)

 

Şiir yazanlar, ne kadardılar ve nerdeydiler

Hatıralar üretiyorum telgraf tellerinden
Akşamüstleri fesleğenleri suluyorum
Bekle demiyorum kimseye, unutma demiyorum

Ahmet Telli

 

Öne çıkmış olan görsel, alçak taş kemerleri sıralı, su seviyesi yüksek, kemerlerin gölgesi suya vurmuş.

Okaliptüs ağaçları altında, büyümüş otların sabah gün ışırken fotosenteze başlaması ile ötmeye başlayan kuşların cıvıltısı başladı. Uzaktan gelen dip dalgasının kumlara vurdu gece boyu. Erkenden uyanmak güzel, doğada olmak ayrıcalık. Kuşlarla beraber uyanıyorum ve ilk işim çadırın fermuarını açık bir süre dışarısını gözlemlemek. Bu her sabah yaptığım doğayı dinleme anı minik bir yoga sayılır. Yoga yapanlar nasıl yapıyor bilmiyorum ama kendiliğinden oluşan bu an bir daha gelmiyor. Güneş doğmadan canlılar üzerindeki etkisini hissettiriyor.

Çadırımdan dışarı çıktım, Güneş ilk ışıklarını vurmaya başlamış kampın üzerine. Az kişi uyanmış, diğerleri uyuyor.

Sabah elimi yüzümü yıkadıktan sonra ilk işim kahve yapmak. Hemen cezveyi ocağa sürüyorum. Kahve ocağın üstünde pişiyor, rüzgarlık etrafında ocağı koruyor. Yerde kutu, kapağı ayrı yerde, üzerinde 4 fincan var. Henüz kahve taşmadı, şanslı olan üç kişi daha kahve içecek.

Az bilinen antik kentler turu hatırası pankartında sevgili Bacanağım ile hatıra resmi çekiliyorum. İlk insanlar taştan yapılmış bisiklete biniyor, biri kadın biri erkek. Sadece kafa yerleri delik. Bacanak erkek yerinde, ben kadın yerindeyim. Arka fonda antik bina sütunlu.

Sonra yanımıza akrabam Mesut geliyor. Üç akraba resim çekildik hatıra pankartının önünde. Solda Mesut, ortada Bacanağım Selahattin ve ben.

Kahvaltıyı yapıp toparlanıyoruz, çadırlar, eşyalar bisikletlere yüklendi. Harekete geçmeden önce kumsala, deniz kıyısına gidiyoruz. Burada toplu bir resim çekileceğiz. Burası belediyenin kumsalı, cankurtaran çardağı kumsalın ortasına kurulmuş.

Denizin kıyısına tek sıra gidiyor arkadaşlar.

Sevgili anne adayı Şeyma hamileliğin son günlerinde. Karnı burnunda araçla bizi takip ediyor. Şu turu atlatalım öyle doğum yapsın diye Olcay Ormankıran terapi yapıyor arkadaşların önünde. Sanki doğacak Güneş’i biraz daha doğmaması için tören yapar gibi ellerini Şeyma’nın karnına doğru uzatmış. (Neyse ki turda doğum yapmadı. Güneş 1 Mayısta dünyaya geldi)

Herkes toplandıktan sonra birlikte pankartımız ile resim çekiliyoruz kumsalda. Arkamızdaki fon deniz ve gökyüzünün maviye boyanmış hali.

Hatıra resmi çekildi, sıra geldi harekete. Hedefimiz Klaros antik kenti. Herkes yola çıktı, artçı olarak kamp alanını kontrol edip unutulan herhangi bir şey var mı diye gözden geçirdik. Kalan çöpleri de toplayıp tertemiz bırakıyoruz kamp alanını. Son kalanları da yola çıkardıktan sonra biz de yola çıktık. Cem Tabanlı, Doktorumuz Mete Güney, Ferdimen, Bacanağım ile birlikteyiz. Ferdimen çekiyor bizi arkadan. KUZ turuncu çantalarım ile beni götürüyor pedal çevirdikçe.

Küçük Menderes nehri deltasında ilerliyoruz. Dünyanın en bereketli ovalarının olduğu yerde nehrin üzerinden geçerken pis olarak akan suyu görmek üzücü.

Küçük Menderes deltasını geçip denize girintili, çıkıntılı ve yükselip, alçalan yoldayız. Solumuz deniz manzaralı. Sol tarafta olan Kuşadası ve Dilek yarımadasının resmini çekiyorum.

Doktorumuz Mete’yi Ferdimen çekiyor deniz manzaralı.

İn – çık 6 tane yokuş ve iniş bitince kısa bir düzlük alana indik. Burası Ahmetbeyli sahili. Buradan içeriye doğru biraz gidince Klaros antik kentine varmış olduk. Antik kentin kapısındayız, giriş binası tek katlı taş bir kulübe, çatısı kiremit. Sürgülü demir kapı ardına kadar açık.

Antik kenti dolaşmaya başladık. Kazı devam ediyor bazı yerlerde. Etrafı çit iplerle çevrelenmiş. Kazı yapılan yer toprakla örtülmüş. Yapılar 1.5 – 2 metre derinlikte.

Zamanında buradan akan çay kendi yatağından akıp gidiyormuş denize doğru. Zamanla deniz kıyısı toprakla dolunca antik kentin büyük bir bölümü toprak altında kalmış. Yapılan kazılarda otaya çıkan eserler, yapılar şimdi su altında kalmış durumda.

Bazı yerler kuru olsa da su içinde olan yerlerde yıkılmış sütunlar ve iki tane sütun yerine oturtulmuş.

Burada bulunan eserlerin, heykellerin polyesterden yapılmış kopyaları sergileniyor. Heykellerin çoğu tam değil. Kimi sadece baş kısmı, kiminin kolları yok, bacaklar kırık.

Sütunlar tek parça yapılmamış. Yaklaşık 70 santim boyunda bir çok mermer işlenmiş olarak üst üste konularak yüksek sütunlar yapılmış. Depremlerde yıkılmış sütün parçaları yerde sergileniyor. Böyle bir çok sütun parçası yerde yan yana duruyor.

Başka bir sütun devrildiği gibi parça parça yere uzanmış durumda.

Klaros antik kenti bilicilik merkezi olarak ün yapmış. İnsanları etkilemek için dev Tanrı heykelleri yapmışlar. İnsanlar bu dev heykellere bakıp falcılara saygı duyuyorlarmış. Dev heykellerinin parça parça bulunmuş kısımları demir iskele ile ayağa kaldırılmış. Heykelin başı ve ayağının yarısı yok. İki parça var sadece.

Binanın üzeri kemerli yapı ile kapatılmış. Geriye sadece sıra sıra kemerler kalmış. Burası su içinde, bir metre kadarı su yüzeyindeki kemerleri altından kemerlerin resmini çekiyorum. Su bulanık yeşile yakın renkte. Bu resmi öne çıkan görsel olarak seçiyorum

Rehberimiz ilk defa katılanlara  Klaros antik kenti hakkında bilgi veriyor. Etrafına dinleyiciler toplanmış.

Antik dönemde kullanılan Güneş saati kaidesi  su altında kalmış. Güneş saati yarım çanak biçiminde su üstünde duruyor. Çanağın iç kısmı çizilmiş. Üst kısmına konulan bir çubuğun gölgesi çanağa vurunca günün saatini belirliyor.

Buluntular arasında yılan kuyruğu gibi kabuklu kabartma yapılmış. Mermer blok üzerine yapılmış yılan gövdesi kıvrımlı. Üst tarafta bir parça kırık. Başı sonu yok. Bulunan bu kadar demek ki.

Restorasyonu yapılmış bir sütun, boyu 10 metre kadar. Sütunun üst kısmı, tam yarısı eski hali, alt kısmı kaidesi ile birlikte yeni mermerden yapılmış. Yeni mermerin rengi beyaz, üst kısmı kirli bej renginde. Bu sütun yeni konulmuş buraya. Daha önceleri görmemiştim.

Klaros antik kenti ziyaretini bitirip yola koyulduk. Klaros antik kenti ana yoldan içeride. Bahçeler arasında dar bir yoldan girilip çıkılıyor. Meyve bahçeleri arasından giden bisikletçiler.

Öğle yemeği için Ahmetbeyli sahiline indik. Burada kumanyalar dağıtıldı. Kumanya soğuk sandviç, meyve suyu, yarım litre su, bir elmadan oluşuyor. Herkes kumanyasını alıp gölgelik bir yerde çimenlerin üzerine oturup karnını doyuruyor.

Öğle molası bitti, tekrar yoldayız ve yine iniş – çıkışlar başladı. Yol böyle arazi yüzünden. Önümüzdeki yokuşu tırmanan bisikletliler tepelere tırmanmakta.

İn – çık bitiyor ve Özdere Çukuraltı kumsalına geldik. Burada deniz molası vereceğiz. Akşama daha çok var, zaten kamp alanına yakınız. Deniz kıyısından karşıda görünen yazlıklar ve yüksekçe bir dağ.

Bu sahilde, bu gün deniz sezonunu açacağım. Henüz karpuz kabuğu denize düşmese de. Su donumu giyip klasik denize aylayışımı Ferdimen seri biçimde çekiyor. Onların arasından üç kare seçip buraya koydum. İlki kumların üzerinde koşarken. Denize daha ulaşmadan.

İkinci karede denizin içinde 1.5 metrede iki ayağımı yere basmışken zıplamaya hazırım. İki elim de arkaya doğru gererek, belimden hafifçe bükülmüş olarak kuvvet alıyorum yerden.

Üçüncü karede zıplayıp ileriye doğru balıklama uçmaya başladım. Uzun saçlarım dalgalanıyor uçarken. Henüz havada olduğumdan ıslanmadım daha. Deniz ıslak olunca mecburen ıslanıyorsun, kaçarı yok. Henüz kuru olarak denize giren görülmemiş şimdiye kadar.

Deniz maceramızı bitirip yola koyulduk. Solumuz deniz manzaralı olarak.

Az gidip uz gitmeden kamp alanına vardık. Zaten yakındı, kamp alanımız Özdere de bulunan mesire yeri Kalemlikteyiz. Buranın işletmecisi sezon açılmadığından bizim kamp yapmamıza izin veriyor. Ücret te almıyor, sadece içeceğe para veriyoruz, o da pahalı değil, fiyatları uygun tutuyor. Herkes çadırını kurmuş yerleşme telaşında. Çamların altı teras olarak kazılmış zemin eğimli bir arazi. Benim görevim elektrik panosuna bağlantıyı yapmak. Onu halledip çadırımı kuruyorum gözüme kestirdiğim yerde.

Akşam yemeğini ketring Hatice getirip dağıtıyor. Gönüllü yemek dağıtıcıları onlara yardım ediyor. Akşam olanda müzik başlıyor. Müzisyenlerimiz yine iş başında. Onlarla beraber türküler söylüyoruz gecenin karanlığında. Piknik masasının etrafında oturmuşuz.

Gecenin ilerleyen saatlerine kadar şarkılar söyledik. Uyku bastırınca çadırıma girip yatıyorum.

Bu gün yaklaşık 36 Kilometre yol yapmışız. Aşağıda yaptığımız yolun haritası