28 – 29 Mayıs 2015 Perşembe – Cuma

10. Gün 11. Gün

(Kör arkadaşlar için betimleme yapılmıştır)

(Resimlerin bir kısmı Ferdimene aittir)

Salda Tatili

 

Dünya o kadar büyük ki;

Bir noktayım ortasında, ne yapsam.

Bazan da o kadar küçülüyor ki dünya,

Devrilecek sanıyorum, kımıldarsam.

Özdemir Asaf

 

Öne çıkan görsel, Ferdi ile ben Salda gölünün kumsalında poz veriyorum. Gölün turkuaz rengi ve muhteşem dağ.

Çadırın delik olmasından tavşan uykusuyla geçen gece sabahın ilk ışıklarıyla bitti. Tavşan uykusu olsa da iyi uyudum sayılır. Bin metrenin üzerinde olmamız minik yaratıkların gece pek dolaşmasına izin vermiyor. Uyanınca ilk işim çadırın içinde misafir var mı diye bakmak oldu. Neyse ki davetsiz misafir gelmemiş. İçeriden deliği çekiyorum.

Çadırımın fermuarını açtığımda ilk gördüğüm Ayşe isimli köpek. Acaba suçlu suç yerine mi geldi? Pek te suçlu gibi durmuyor ama şüphelilerden birisi gözüyle bakıyorum. Gerçi gece bizi beklemiş o yüzden şüpheleri azaltıyor. Köpek tarçın renginde yerde oturuyor.

Yanımıza pek yanaşmayan esas şüpheli siyah dişi köpek. Yavrusu olan dişi köpeğin suç işlemesine yatkın görünüyor. Uzaktan onu çekiyorum.

Sabah tembelliğini yaparak hiç acele etmeden sabah kahvaltısını mutlulukla ilişkilendiriyoruz. Ardından kahve keyfini çıkarmadan olmaz.  Sabah güneşi altında bitlerimiz olsaydı kabarırdı gerçekten. Masada oturmuş halde otomatik çekiyoruz kendimizi. Kahve ocağı ve cezve yerde. Ferdimen ayaklarını uzatmış, gölgede oturuyor.

Turumuzun en güzel tatilini yapmaktayız kahve içerek. İki uzun saçlı adamın tatili. Tüm gece bizi bekleyen Ayşe de tembel tembel yatmakta yanıbaşımızda.

Kahvaltıdan sonra çadırdaki deliği nasıl kapatırız  diye düşünürken Ferdi de bulunan geniş yara bandı bu işi çözüyor. Arkadan önden çift taraftan bantları yapıştırarak yırtık yerleri kapattık. İçim artık rahat, sorunu böylece çözmüş olduk. Şansıma yağmur geçirmeyen örtüye zarar vermemiş. Sadece iç kısımdaki tül örtüde yırtık var. Yağmur yağsa da çadırın içine su girmesi pek olası değil. İlk olarak dıştan bantla yapıştırdığım yeri çekiyorum.

Bir de içten çekiyorum, bant gayet iyi yapıştı ve delikleri kapattı.

Bu gün büyük buluşma, biri doğudan biri batıdan iki dostum gelecek. Onlar için tuğladan kürsü yapıp derecelendirdik. 2. ve 3. lük kürsüsü. Elbette 1. belli Ferdi ve ben. Biz önceden geldiğimiz için 1. lik bize ait. Bakalım ilk gelen kim olacak. Bu gün hava kapalı, arada yağmur nedeniyle tatilimizi tembellikle geçiriyoruz. Yemek, kahve, ve çay dışında pek bir şey yapmadık tüm gün boyu. İki tuğla üst üste, üzerine 2 yazdık. Yanına da tek bir tuğla, üzerine 3 rakamını yazdık. Kürsü yarışmacıları bekliyor.

Ve ilk gelen Şafak Omaç oluyor. Burdur gölünden buraya kadar berbat bir yola girmiş. Üstüne bir de yağmura yakalanmış. Öyle olmasına rağmen hayatından memnun ve gülümsüyor. İşte benim arkadaşım, ne olursa olsun yolda olmaktan hoşlanıyor. Kendisi tek başına yolda olduğu için adını Yalnızkurt olarak adlandırıyoruz. Ferdi kendi kamerası ile çekerken ben de ikisini birlikte çekiyorum. Şafak bisikletin üzerinde.

Üstünde yağmurluk var ama çorapları ıslatmamak için poşetleri geçirivermiş ayaklarına. Üzerine de sandaleti giymiş. Yol yapımı nedeni ile yağan yağmurun çamurlaştırdığı yoldan gelince bisikleti ve ayakları çamur içinde. Poşetli akaklarını çekiyorum yakından.

Şafak geldikten sonra beklemeye devam ediyoruz kamp girişinde. Dengesiz İrfan pek bekletmedi bizi. O da bir süre sonra göründü ve yanımıza gelince resimledim bir poz. Ne de olsa Dengesiz.

Dostlarımız gelir gelmez çadırların olduğu yere gelerek 2. lik ve 3. lük kürsüsüne çıkarıp ödüllendiriyoruz yarışmacılarımızı. Gerçi İrfan uzun boylu olmasına rağmen Şafak ondan biraz uzun. Hal böyle olunca aradaki bir tuğlalık fark arayı açmış durumda.

Evden aldığım can sıkıcı ama üzücü olmayan bir haber yüzünden biraz moralim bozuldu. Şükür ki kötü bir şey olmamış, cana geleceğine mala gelsin. Misafirlere yemek yaptırmıyoruz Ferdi ile. Bol acılı bir melemen yumurta, domates ve biber bir kaç tane de acılarından ohhhh mis gibi. Akşam yemeğini hallettikten sonra restoranda oturup birer bira ile büyük buluşmayı kutladık. Herkes yolda yaşadıklarını sırasıyla anlatıyor. Ardından gidilecek yerleri konuştuk. Uzun süredir görüşmediğimden anlatacak birikmiş maceralarımız çok. Zamanın nasıl geçtiğini anlayamadık bile. Dostları İzmir dışında görmek bir ayrıcalık benim için. Akşamın ilerleyen saatlerine kadar oturup sohbet etik. Uykumuz gelince de çadırlara giderek yatık. Üçümüz birlikte oturmuş çekiliyoruz bir poz.

Güzel bir uykunun ardından misafirlerimiz yoluna gideceklerinden erkenden kalktık. Doğudan gelen batıya, batıdan gelen doğuya gidecek. Ortak buluşma noktası ikisinin de yaptığı yolun tam da ortalarına denk geldi. Sabah yağmurluydu o yüzden yakında bulunan konteynerde kahvaltıyı yapacağız. Çayı demleyip kahvaltılıkları ortaya çıkarıp bir güzel kahvaltı yaptıktan sonra sıra geldi kahve keyfine.  Ferdimen dengesiz İrfan ile masada oturmuş olarak çekiyor.

Misafirlerin toplanmalarına yardım ediyoruz Ferdi ile birlikte. Hava da bir kapanıp bir açıyor. Şafak Ferdi ile beni çekiyor kendi kamerası ile.

Çadırları toplarken Şafağın fotoğraf makinesini elçek sopasına takarak elçek pozu aldık. Ferdi, ben ve Şafak.

Misafirlerimize Salda gölü kıyılarını gezdiriyoruz. Salda gölü Türkiye’nin en derin gölü ve suyu sodalı olduğunu belirtiyoruz. Havanın serin olması gölde yıkanmaya elverişli değil o yüzden girmiyor misafirlerimiz göle. Salda gölü manzaralı hatıra resmi çekiliyoruz dördümüz Daltonlar gibi.

Ahmet te bizlere bahçede birer nescafe ikram ediyor yeni boyanmış masada. Ferdi beşimizi de çekiyor elçek.

Gün fazla yükselmeden yola çıkma zamanı diyerek ilk hazır olan İrfan ile vedalaşıyoruz. Yolunun açık olması dileklerimi ileterek kucaklıyorum dostumu.

Dengesiz İrfan en son geldiği için ilk önce o yola çıkıyor. Uğurlama töreni ile yolcu ediyoruz, yolun açık olsun can dostum. Tekrar görüşme dileği ile. İrfan bisikletine binmiş gidiyor.

İfan gittikten sonra sıra geldi Yalnız kurt Şafağa. Şafak ile en içten dileklerimle kucaklayıp vedalaşıyorum. Can dostum, daha önce güzel turlar yaptık ve daha da yapacağız. Onunla da kucaklaşıp vedalaşıyorum.

Şafak ta yola çıkıyor ve ona da uğurlama töreni yaptık. Yolun açık olsun can dostum. İzmir de görüşme dileği ile hoşça kal. Dostları uğurlamak biraz hüzün verici. Ama ayrılık tekrar buluşmayı getirir.

Dostlar gittikten sonra güneş bulutların ardından kendini gösterdi. Bunu kaçırmamak gerek diyerek hemen su donumu giyip göl kıyısına geldik. İlk önce Ferdi benim resmimi çekiyor. Göl ve dağ manzaralı. Önde de göl suyu birikmiş.

Ferdimen fotoğraf makinasını tripoda ayarlayıp 10 saniye zamanla kendisi de yanıma gelerek beraber çekildik. Zamanlama mükemmel ve manzara harika güneşin ışıkları altında. Gölün rengini turkuaz rengine bürümüş. İşte Salda gölünün özelliklerinden biri. Kıyılarındaki beyaz çakıl ve kum ışınlar vurunca turkuaz rengi ile ayrı bir güzellik katmakta. Dünyada başka bir yerde bulamazsınız bu rengi ve manzarayı. Biz de burada olmaktan mutluyuz ve keyfimiz yerinde olarak tadını çıkarıyoruz yaşamın. Öndeki su birikintisine yansıyor görüntümüz. Arkamızda muhteşem bir dağ boy gösteriyor. Bu resmi öne çıkan görsel olarak seçiyorum.

Tadı sadece resim çekilerek çıkmaz, turkuaz renginin içinde bir parçası olmalı. Ben de kendimi balıklama bırakıyorum dünyanın en güzel gölüne. Ayaklarımla suyu sıçratıp ileriye doğru uçarken Ferdimen beni havada yakalıyor turkuaz renginde.

Ferdi de fırsatı kaçırmıyor ve zamanlı resim çekiyor tam zamanında gölün içinde ikimizi.

Gerçekten harika bir göl, serin sularda tadını çıkarıyoruz. Aynı zamanda hem banyo hem de duşumuzu alıyoruz. Sodalı su tertemiz yapıyor. Saçlar ipek gibi oldu, taramağa bile gerek yok. Bir daha çekiliyoruz gölün içinde ikimiz.

Arada bir güneşlenip iyice ısındıktan sonra tekrar hop dalıyorum cam gibi suyun içine. Günü Salda gölüne girerek değerlendirdik. Benim cep telefonum ile Ferdimen beni çekiyor tam sıçrarken.

Ardından suya paralel olmuş halde bir daha havada yakalıyor beni.

Mayıs ayının sonlarındayız, havalar yağmurlu ve serin. Henüz sezon açılmadığından gölün kumsalında kimse yok bizden başka. Bunun tadını çekiyorum kumsalı ve turkuaz gölü.

Burası belediye halk plajı, belli bir uzaklıkta şamandıralar konulmuş. Yüzenler buradan öteye gitmesin diye. Gölde girdaplar olduğu söyleniyor, tehlikeli.

İşte sadece Salda gölünün olduğu yerde olan beyaz taşların göle kattığı doğal güzellik. Taşlar kırıldıkça kristal yapısından dolayı ışığı yansıtırken kendini daha da beyaz görünmesine neden oluyor. İşte bu kristaller sodadan oluşmuş ve bir kısmı çözünerek suyun sodalı olmasını sağlamıştır. Az miktar da magnezyum içerir. Gölün çoğu yerinde kil çamuru bulunur kıyılarında ve göl suyuna karışmış soda ve magnezyum çamurla birlikte cilt hastalıklarına iyi geldiği belirtiliyor. Özellikle sivilcelere iyileştirmede yararlı. Solda göl, sağda çakıl taşlarını çekiyorum.

Günün diğer zamanını çadırın yanında sevimli Ayşe ile geçiriyoruz. Sanki kırk yıllık dostmuşuz gibi ön patisini bacağıma koyarak poz veriyor bir dost gibi. Artık kesin olarak çadırıma zarar verenin bu sevimli yaratık olmadığına inandım. İşletmeci Ahmet’e siyah dişi köpeğin yiyeceği almak için çadırımı yırttığını söyledim. O da belediyeden yardım isteyip köpeği şehrin diğer tarafına yolluyor. Çünkü akşam festival için geleceklerin çadırlarına da zarar verebilir. Ferdimen Ayşe ile beni çekiyor.

Ferdimen Ayşe’yi severken ben de onları çekiyorum.

Akşam olmadan Burdur yönünde gözüm, Burdur Salda gölü festival katılımcıları gelecek. Geliş yönünde beklemeye başladık Ferdi ile. Gündüz bir ara yağmur geçişi oldu. Biz ıslanmadık ama yolda olanlar mutlaka ıslanmıştır yağan yağmurda. İlk gelen grubu görünce karşılamaya çıktım. Bakalım kim dördüncü gelecek?

Ve dördüncü gelen tanıdık birisi Devrim Dağ. Beni görünce gülücükle selam veriyor henüz durmadan. Görünümü berbat, çamur içinde ve yağmur ıslatmış. Sağ elini havaya kaldırmış selam verirken bisikletin üzerinde çekiyorum bir poz.

Grup gelir gelmez festival afişini kamp giriş yerine asıyorlar. Festivali düzenleyen Antbisder yazılmış afiş üstüne. Solda da Antbisder derneğinin logosu. Mavi beyaz bir dünya şeklinde.

Grup ile beraber İzmir den arabası ile gelen Mustafa ısmarladığım çadırı getiriyor. Hemen parasını veriyorum sıcağı sıcağına. Mustafa ile yanında gelen Ahmet ve Şeref ile de buluşuyorum. Şimdilik çadırım bant ile onarıldı, idare edebilirim. Festivale gelen tanıdıklar ile selamlaşıp kucaklaşıyoruz. Yolda gelirken yağmura yakalanmışlar ve yol yapım çalışmaları nedeni ile toprak yolda çamura batmışlar. Herkes kamyondan eşyalarını alma telaşına girdi. Bir an önce kuru giysilerini giymeleri gerek. Benim katılacağımı duyan Devrim sadece beni görmek ve beraber pedallamak için festivale katıldı. Bu durumdan dolayı bir hediye vermeli ama ne diye düşünürken aklıma çadırının nasıl olduğunu sormak geldi. O da çadırının yazlık olduğunu ve su alabileceğini söyleyince yeni gelen çadırı vermeye karar verdim. İlk önce çaktırmadım hediye olarak vereceğimi. Bendeki yeni çadırı kurabileceğini söyleyerek hemen yanımızda onun için hazırladığım yere kuruyoruz. Her ne kadar nasıl olur, olmaz itirazlarına karşılık vermeden kuruverdim çadırı bir çırpıda. Hem yağmur da yağacak, ıslanmamalı değil mi. Çadır kurulup eşyalarını içine yerleştirdikten sonra şöyle bir hasret kahvesi içmeli diyerek uzun süredir görüşmediğimizden yaşadıklarımızı kahve içerek anlatmaya başladık. Özlemişim sesini, sohbetini, cana yakınlığını. Sesi de çok güzeldir, yanık türküler söyler ve alır uzaklara götürür. Devrim, Ahmet ve beni çekiyor Ferdimen kahve pişirirken.

Festivali düzenleyenlerden katılımcılara verilen forma, ve diğer eşyaları alarak kaydımızı yaptırdık Ferdimen ile birlikte. Artık yemek yapmayacağız iki gün, festivalden yemek yiyeceğiz. Akşam yemeğini hep birlikte yedikten sonra gazinoda sohbete devam ederek zamanın nasıl geçtiğini anlamadık. Uzaktaki dostlarla buluşmak, hasret gidermek, sohbet etmek insana mutluluk veriyor. Uzun süre görmediğin dostları görüyorum, sağlıklı sıhhatli ve  bir o kadar neşeli. Sohbetler daha çok hangi festivale katıldın, bundan sonra hangisine katılacaksın diye oluyor. Bizimkisi diğerlerinden farklı olduğu için anlatmamız daha uzun. Herkesin işi gücü var ve Pazartesi işine dönecek. Biz ise yolumuza devam edeceğiz ve yolumuz daha da uzun. Bir kaçı ile de tekrar görüşeceğiz yol boyunca. Hedefimiz Antalya ve Mersin. Sohbet gecenin yarısına kadar devam etti. Salonda birer ikişer azalmalar olmaya başladıktan sonra yatma zamanı diyerek çadırlara çekiliyoruz. Yağmur yağmaya başladı bile çadırlara giderken. Sabah dinç olarak kalkmak için uyumalı ve tatilimiz de bitti. Yarın festival başlıyor.