4. AzBilinenAntikKentlerTuru 3.Gün

25 Nisan 2015 Cumartesi

I found out that i could also give it to my girlfriend as a “pill-in” by mixing the medicine with an equal. This study was limited by a small sample; however, the levitra generika bestellen findings were consistent with previous studies. Aldose reductase is the first of four nadph-dependent reductases in the polyol pathway, which is also known as theldose reductase.

The best antibiotics and antibiotics for colds and flus. It worked Burla clomid online kaufen as a prophylactic but not as a treatment. In people with high cholesterol problems, the medicine can help lower the risk of another heart attack, stroke or stroke, heart failure or kidney problems.

3. Gün

 

ben gelecekten korka korka dönen bir mutluyum

dünyanın bu küçük sesini işit

bak, bir dalı, bir örtüyü, bir denizi tutan ellerime

nanelerden, ıtırlardan, ıhlamurlardan gelen

anlayamadığın sevgililik

var ya

yani uzaktan yüzünü bile seçemediğin birinin

adı en sevdiğin şairin adıyken.

Edip Cansever

 

Yattıktan sonra parka piknik yapmaya gelen gençlerin sarhoş konuşmaları ve içkileri bitip “dem baba dem baba” nakaratı ile birini içki almaya göndere göndere sızdılar. Sesleri kesildikten sonra anca uyuyabildim. Az uyumama rağmen güneşin doğuşu ile uyanıyorum. Güneşin parlak ışıkları günün güzel geçeceğine işaret. Belki denize de girebilirim, her ne olursa olsun. Uyandıktan sonra bir süre güneşi seyrediyorum. Çadırda kalmanın verdiği bir durum bu. Güneşin doğuşu ve yavaş yavaş yükselişini izlemek. Bizlere yaşam kaynağı olan güneşin içimi ısıtması ile güne başlamak harika oluyor benim için.

Herkesi uyandırıp toparlanması için anons ediyoruz. Kahvaltıyı öğretmen evinde yiyeceğiz o yüzden biran önce yola çıkmamız gerek diye sürekli arkadaşları uyararak toplanmalarına yardımcı oldum. Islak olan çadırlar kurusun diye tahta çitlere asıyor kimisi.

Belediye sabah kahvaltısını öğretmen evinde bizlere veriyor. Bergama’nın biraz yukarı mahallesinde olan öğretmen evine çıkarken biraz zorlandık. Açık büfe kahvaltısı yokuşlarda harcadığımız enerjiyi yerine getirmesine neden oldu. Bir güzel kahvaltı ediyoruz afiyetle.

Kahvaltının ardından zaman geçirmeden ana yoldan Dikili’ye doğru gitmeye başladık. Ana yol olunca hızlı gidiyoruz haliyle. Ovacık köyünde çay molası verdik bir süre. Molanın ardından tekrar yola düzüldük. Çandarlı sapağını az geçtikten sonra sağa saparak bu gün ziyaret edeceğimiz antik Atarneus tepesine geldik. Antik kent tepede olduğu için bisiklet ile çıkılacak bir yol da yok. Bisikletleri aşağıda düzlükte bıraktık. Kumanyalar da hazır gelmiş, tırmanışa geçmeden bir şeyler atıştırmak gerek.

Koyun ağılı dibindeyiz, haliyle çeşme ve koyunların su içmesi için uzunca bir yalak. Kimisi yalağın dibine oturup kumanyasını afiyetle yiyor.

Kimisi de çimenlere yayılmış, bahar kokusu ile çiçeklerin arsında piknik havasında.

Ve üzerimizden bir leylek geçiyor, demek ki bu yıl bolca gezeceğiz anlaşılan.

Havadan antik kenti ve bizi görüntülemek için Doktor Bülent paramotoru çıkarıp uçmaya çalıştı. Hava da pek rüzgarlı olmadığından havalanamadı ve hafif bir düşme olduktan sonra uçmaktan vaz geçti. Uçuş gerçekleşmeyince yürüyerek tepeye doğru gitmeye başladık.

Bazıları da matı sermiş gel keyfim gel. Oh ne rahat, yan gel yat hesabında.

Bir kaç kişi bisikletlerin başında nöbetçi kaldı. geri kalan patikayı takip ederek tepeye doğru tek sıra yürümeye başladı.

Atarneus antik kenti bizim konseptimize uygun. Az bilinen antik kentlerden birisi. Bundan dolayı kazı çalışması yok. Bir aralar kazı yapılmış ama sonrasında kaderine terk edilmiş. Anlaşılan pek önemli eser bulunamamış. Mezar soyguncuları önceden halletmiş anlaşılan, pek bir şey bırakmamış. Yamaç dikleşmeye başladığı yerlerde kente ait yontulmuş taşlar kendini göstermeye başladı.

Bitki örtüsü baharın getirdiği coşku ile etrafı kaplamış durumda.

Her taraf yeşile bürünmüş, ağaçlar, çimenler yem yeşil. Yeşil ortama çiçekler de bezeme yaparak renk cümbüşünü katlamış durumda.

Çiçekler parlak renkleri ile mavi, mor, beyaz, sarı. Güzel kokularını da etrafa yayarak böcekleri kendine çekmeye çabalıyor. Antik taşlar da Liken yosunları ile mat renkte yeşil, kahverengi tonlarda kaplamış. Dışarıdan gelmiş yabancı gibi doğaya uyum sağlamaya çalışıyor.

Nereye bazsan yeşil, nereye baksan çiçek. Yamacı çıkarken eğimden dolayı yüzümüz yere daha yakın olunca hepsi görünür oluyor gözümüze.

Çalıların arasından pembiş bir kuş beliriyor.

Derken pembiş kuşlar iki tane oluyor. Pırr pır önümden kanat çırparak geçip gidiyorlar.

Tepeye daha var, öyle pek yüksek bir tepe değil ama çık çık bitmiyor. Tepeye doğru şöyle bir bakınca bulutların çoğalmaya başladığını fark ediyorum. Umarım yağmura yakalanmayız.

Aristoteles de tıpkı Platon gibi doğadaki tüm değişime rağmen değişmeksizin kalan bir öz, form ya da bulunması gerektiğini düşünmekteydi. Ama formu ya da ideayı görünür şeylerden ayrı görmedi, görünür şeylerde içkin olduğunu, görünür şeylerde kendisini dışa vurduğunu ve onlara biçimlerini kazandırdığını savundu. Aristoteles, maddenin form sayesinde gerçeklik kazandığını, form sayesinde biçimlenip belli niteliklere büründüğünü düşünmekteydi. Buna karşılık formun da ancak maddede kendisini gerçekleştirebileceğini, madde olmasaydı, formun kendisini asla açığa koyamayacağını savunmaktaydı. Ona göre form kazanmamış, formun kendisini gerçekleştirmediği madde varlık kazanmış sayılamazdı. Aristoteles’e göre varlık kazanma süreci, yani “oluş” (genesis) maddede gizil hâlde bulunan formun edimselleşmesidir. Her şey, kendi formunu, özünü mümkün olduğunca mükemmelleştirmek, tamamlamak amacına yönelmiştir. Tüm varlıklar, formun edimselleşme derecesine göre aşağıdan yukarıya doğru sıralanırlar. En altta, formun pek az edimselleştiği maddeler, yani cansız varlıklar, en üstte salt form olan yani tamamen edimselleşmiş olan Tanrı durur. Tanrı hareket etmeyen hareket ettiricidir. Herhangi bir şeyin ya da bir bütün olarak evrenin meydana gelmesini sağlayan başlıca dört neden vardır; maddi neden, formel neden, amaç neden ve etker neden. Maddi neden bir şeyin yapıldığı malzeme, formel neden onun biçimi, amaç neden yapılış gayesi, etker neden ise söz konusu amaç doğrultusunda maddeyi biçimlendiren güçtür. Form maddede edimselleştiğinde yani görünür evren düzeni meydana gelip tikeller varlık kazandıklarında daima belli nitelikleri, yüklemleri ya da kavramları da taşıdıkları görülür.

Bunlar;

1. Töz,

2. Nicelik,

3. Nitelik,

4. İlişki,

5. Yer,

6. Zaman,

7. Konum,

8. İyelik,

9. Etkinlik

10. Edilginliktir.

Bu on kategoriden dokuzu ilinek, biri tözdür. Töz, en genel ifadesiyle “bir şeyi o şey yapan şey” olarak tanımlanabilir. Aristoteles’e göre doğa araştırması, madde yasalarının, her şeyden önce de hareket yasalarının incelenmesi demekti. Ona göre ne kadar varlık kategorisi varsa o kadar çeşit hareket vardı. Aristoteles’te madde hareket ettirilen, form ise hareket ettirendir. O hâlde, bir şeyde form kendisini ne kadar açığa vurmuşsa ne kadar edimselleşmişse o şeydeki hareket de o ölçüde mükemmelleşecektir. Böylece Aristoteles, evreni başlıca üç kısma ayırır; Ay-altı âlem, yeryüzüdür. Evrenin bu bölümündeki her şey Empedokles’in dört nedeninden, yani toprak, su, hava ve ateşten meydana gelmişlerdir ve doğrusal olarak hareket ederler. Gök cisimleri ise esir denen bir maddeden meydana gelmişlerdir ve dairesel bir harekete sahiptirler.

http://www.felsefe.gen.tr/aristoteles_kimdir.asp

Kozak yaylasına doğru bakarken bir tarla kuşu pııııırrrrr diye uçarak karşımdaki antik taşın üzerine kondu. Sonra iri gözleri ile etrafı  gözlemeye başladı. Sanki binlerce yıldır buralarda yaşamış ve yaşanmışların bilgeçliği var. Belki de Aristoteles ile felsefe yapmıştır geçmiş zamanda bu tepede, kırlarda bahar çiçekleri kokusunda.

Neyse tepeye az kaldı.

Şehrin duvar kalıntılarına geldik. Duvarlar düzgün taşların yontulması ile sıralı örülmüş. Kent terk edildikten sonra bakım olmayınca doğa gelişi güzel bitki örtüsü ile ortalığı kaplamış. Çitlembik ağaçları duvarın ortasından çıkıp büyüyüp kocaman bir ağaç olmuş duvarı bozmadan.

KABAKUM KÖYÜ VE ÇEVRESİ -ESKİ TARİHİ : ATARNEUS

Kabakum Ovası M.Ö 4.yüzyılda Akalılar tarafından merkezi Dikili-İzmir yol ayırımı karşısında bulunan Ağıl tepede kurulan ilk kent çevresindeki pınarlar ve sıcak su kaynakları yüzünden kutsal kaynak Ana tanrıça kaynağı ve kurulan kentin ismi dönemin kahramanlarından Atarneustan ismini almaktadır. Ataerneus ovasının verimliliği yanında kentin zenginliği ün salarak kültür bakımından da Bergama tiyatrosundan iki adet bulunarak çevresine zenginliği ile ün salarak hatta kent kendi adına para basarak Bergama Krallığı kadar çevresinde ün salmıştır.

M.Ö.4.yüzyılda kral Hermias döneminde ihtişamlı günler yaşayan çok iyi korunduğu ve surlarının çok büyük oluşu nedeniyle burada Persler ve Yunanlılar arasında 8 yıl süren savaş sonrası şehri ele geçiremeyen Persler büyük kayıplar vererek geri çekilmişlerdir. Bu dönemde kentin kahramanı olan Atarneus adına kentin ismi verilmiştir. Şehir içine Atarneus adına büyük tapınak ve kral Hermiasın adına da saray inşa edilmiştir. Kralın kız kardeşinin kocası ünlü filozof  Platonun talebesi büyük İskenderin hocası filozof Aristo burada okul açarak çağın en ileri bilginlerini yetiştirerek Aterneus kenti çağın ünlü bir kültür şehri olmuştur.

Daha sonraki yıllar Pers istilası ve kralın öldürülmesi ile şehir fakirleşip M.Ö. 2.yüzyılda Bergama krallığına bağlanmıştır. Çevrede bulunan bataklıklardaki sivrisinekler ile sıtma hastalığı başlamış hastalıklar nedeniyle kent yerleşim yerleri terk edilip bu şekilde kent yok olmuştur. 1925 yılında Alman arkeologların kazı çalışmaları ile bazı tarihi kalıntılar ortaya çıkarılmış daha sonra kazı çalışmaları da durmuştur. Şu anda kaderine terk edilmiş olarak durmaktadır.

Atarneus kentinin denizden çıkacak düşmanları görmek için Altınova’ya kadar çeşitli yerlerde yığma tepeler yaptırılmış içine de sığınakları bulunmaktadır, şu anda Ada tepe ve Kabakum’un ilk kurulduğu Üçek tepe eski haliyle durmaktadır. Bu tepeler gelen düşmanı haber vermek için kullanılmış tüm tepeler Atarneus kentinden kuş bakışı görülmekte olup, Atarneus kenti Büeller köyü arkasındaki Büeller yaylasında bulunan Hasan kaleyi görmekte Hasan kale’de Bergama kalesini görmekte olup haberleşme amacı ile bu yığma tepeler kullanılmıştır.

Kaynak : http://kabakumkoyu.com/?islem=paket/sayfaP/sayfa_detay.php&sayfa_id=1

Platon’da olduğu gibi Aristoteles etiğinde de eylemler daima bir erek doğrultusunda incelenirler ve tüm insani eylemler son kertede insanın iyiliği, mutluluğu amacına yönelmişlerdir. Böylece Aristoteles’in etik anlayışı da “mutluluk ahlakı” olarak adlandırılır. Aristoteles’e göre iyi olma ya da mutluluk erdeme uygun etkinliklerle elde edilebilir. Erdem, insanın kendi amacına uygun durumda olması, doğasına uygun eylemesi, ruhun farklı bölümlerinin doğru biçimde hareket etmesi, bedenin işlevlerini uygun biçimde yerine getirmesine bağlıdır. Eylemin ahlaki değer taşıyabilmesi için gönüllü, bilinçli ve özgür biçimde seçilmiş olması gerekir. Aristoteles’e göre erdemli bir kişilik, insanın özgür seçimleriyle daima erdemi seçerek ve bunu alışkanlık hâline getirerek başarılabilecek bir amaçtır. Etik erdemler, insanın istemesinin ve seçimlerinin eğitilmesiyle oluşurlar. Aristoteles’e göre erdem, insanın aşırılıklardan ve eksiklikten kaçması, daima ortayı araması, onu tercih etmesidir. Yani erdem, tercihlere ilişkin bir huy: Akıl tarafından ve aklı başında insanın belirleyeceğiyle belirlenen, bizle ilgili olarak orta olanda bulunma huyudur. Aristoteles etik erdemlerin yanı sıra bir de dianoetik erdemlerden söz eder. Zorunlu ve ezeli-ebedi şeylerin bilgisi olan bilim, şeyleri nasıl meydana getireceğimizin bilgisi olan sanat, bilimin kendilerinden hareket ettiği ilk ilkelerin bilgisini veren sezgisel akıl, insan hayatının amaçlarının nasıl sağlanabileceğinin bilgisini veren pratik bilgelik ve sezgisel akılla bilimin birliğini ifade eden felsefi yani teorik bilgelik dianoetik erdemleri oluşturur. Aristoteles, adalet bahsine ise sözcüğün iki ayrı anlamını ayırarak başlar;

1) Yasaya uygun olan

2) Doğru ve eşit olan. İlk anlam adaletin tümel, evrensel kullanımına karşılık gelir. Bu ikincisi de kendi içinde ikiye ayrılır;

1) “Dağıtıcı” ya da “pay edici” adalet,

2) “Düzeltici” adalet.

Dağıtıcı adalet sitenin ya da toplumun getirilerini, kazançlarını yurttaşlar arasında adil biçimde pay etmek esasına dayanır. Düzeltici adalet ise yurttaşlar arasında baş gösteren anlaşmazlıkların giderilmesi suçların cezalandırılması esasına dayanır.

Herkesin toplanmasını bekliyoruz, çoğu geldi, kalan bir kaç kişi var.

Bir bıldırcın otların arasına oturup etrafı dinliyor. Beni görünce şöyle bir doğrulup pozunu vererek resim çektirmeden edemedi.

İlk önce amatör tarihçi rehberimiz Taylan KÖKEN hocamız bizlere Atarneus hakkında bilgi veriyor. Herkes dikkatlice dinliyor anlatılanları.

Kuşlar da ne çokmuş, ses etmeden dinliyor Taylan hocayı.

Tarla kuşu da bizi takip ederek çitlembik ağacı dibine kondu.

Pembiş kuşlar  henüz geldi yanımıza.

Taylan hoca bizleri geçmişe götürüyor anlattıklarıyla. Kendi blok sitesinde paylaştığı tarih ile ilgili yazı ve resimlere bakabilirsiniz.

http://arkeodenemeler.blogspot.com.tr/search/label/Atarneus

Ankara Üniversitesi edebiyat öğretim üyesi Gözde Emine bizlere Aristotelesin felsefesini kısaca anlatıyor.

Aristoteles, Yunan materyalizminin tam karşıtı bir felsefe geleneği yaratan idealizmin de bu iki konuda kesin olarak başarısız olduğu, aynı ölçüde tek yanlılık sergilediği kanaatindeydi. Parmenides’le başlayıp, Platon’da doruk noktasına erişen idealizmin yanıtının da aşırı basitleştirici olduğunu düşünen Aristoteles, Platon’un bile, başkaca şeyler yanında esas bu dünyada değere yer açmak için çalışan metafizik kuramıyla hedeflenen sonuca varamadığını iddia etti. Onun da bu yönden hatası, İdeaların maddi dünyadan ayrı varoluşunu öne sürerken, doğallıkla değerin duyusal dünya ile ilişkisini kuramamak veya filozof olmayan ortalama insan için değer arayışını mümkün kılamamak olmuştur. Aristoteles’in bakış açısıyla, yapılması gereken açıktı. Felsefi teşebbüsü mümkün kılacak, aklı fiili bütün tehditlerden kurtaracak bir metafizik kuram, bir gerçeklik teorisi inşa etmekti. Başka bir deyişle, tatmin edici bir gerçeklik yorumunun değişme problemini çözmek zorunda olduğunu daha öğrencilik yıllarında gören Aristoteles, “sağlam ve tutarlı bir metafiziğin, gerçekliğin görünüşte olduğu gibi gerçekten de değiştiğini göstermek ve böylelikle aklı, bilgi edinmenin geçerli bir aracı olarak yeniden sağlığına kavuşturmak zorunda olduğunu gördü.” Böyle bir metafizik, ona göre, dahası ahlaki bir varlık, değerlerin merkezi ve taşıyıcısı olarak insanla ilgili sezgilerimizi de temellendirmek zorundaydı. Aristoteles’i harekete geçiren motifler, sistemine hayat veren düşünceler, bunlardı.

Aristoteles Sözleri:

• Kahɾaman çevɾesine ölüm yaymaz ama ölüme meydan okuɾ. / Aristoteles
• Cesɑret kuvvetle birleşince birɑzcık ɑrtɑr. / Aristoteles
• Okuyup yɑzɑnlɑ okumɑyıp yɑzmɑyɑn ɑrɑsındɑki ɑyrılık, ölülerle diriler ɑrɑsındɑki ɑyrılık kɑdɑrdır. / Aristoteles
• Kimi ister, kimi verir; doğɑ ile insɑn bir bütündür. / Aristoteles
• Ortɑk tehlikeler, birbirlerinin cɑn düşmɑnı olɑnlɑrı bile birleştirir. / Aristoteles
• Bütün insɑnlɑr doğɑlɑrı gereği bilmek isterler. / Aristoteles
• Kimse tesɑdüfle veyɑ onun vɑsıtɑsıylɑ doğru ve ɑkıllı olmɑz. / Aristoteles
• Bütün insɑnlɑrın düşüneceği bir ɑklı vɑrdır ve kullɑnmɑsını bilmek gerekir. / Aristoteles
• Herkes en fɑzlɑ kendi çıkɑrını, en ɑz bɑşkɑlɑrının çıkɑrını düşünür. / Aristoteles
• Kişiler bɑşɑklɑrɑ benzerler, içleri boşken bɑşlɑrı hɑvɑdɑdır, doldukçɑ eğilirler. / Aristoteles
• Fɑzileti olmɑyɑn insɑn, hɑyvɑnlɑrın en kirlisi, en vɑhşişi, en muhteris ve en doymɑk bilmez olɑnıdır. / Aristoteles
• İlkeler yɑ dɑ ilk nedenler bilimidir felsefe. / Aristoteles
• Çok süslenenlere bɑkın; hepside gizlenmek istiyordur. / Aristoteles
• Eğitim görmüş ɑklın işɑreti, herhɑngi bir düşünceye onu kɑbul etmeden önce ɑçık olmɑsıdır. / Aristoteles
• Eflɑtun’u severim ɑmɑ gerçeği dɑhɑ çok severim. / Aristoteles
• Erdem ve kɑbiliyet yönünden üstün olɑn kimselerin ɑrkɑsındɑn gitmek ve onlɑrɑ uymɑk doğrudur. / Aristoteles
• İsteklerini tutsɑk ɑl, vicdɑnınɑ tutsɑk ol. / Aristoteles
• İnsɑnlɑrı iyi yɑpɑn yɑsɑlɑrdır. / Aristoteles
• Zɑyıflɑr her zɑmɑn ɑdɑlet ve eşitlik isterler. Güçlülerse bunlɑrın hiçbirini tɑkmɑz. / Aristoteles
• Hiçbir iyilik sɑhtelikle bir ɑrɑdɑ gitmez; doğru hiçbir zɑmɑn yɑnlışɑ yer vermez. Kendini olduğundɑn fɑzlɑ göstermek de, çoğu kez gururdɑn değil budɑlɑlıktɑndır. / Aristoteles

http://e-okulbilgi.com/aristoteles-kimdir-aristotelesin-hayati-ve-eserleri-706.html

Kalıntıların arasında duvar taşları pentagon biçiminde yapılmış bir duvar var. Böyle duvar yapısı kralın sarayında anca görünür, bir zenginlik işareti sayılır. O zamanlarda böyle pantagon duvar yaptırmak herkesin harcı değil. Kent antik zamanlarda pek öyle bir zengin değilmiş. Kenti zengin yapan Aristo gibi bir felsefecinin gelip burada felsefe okulu açıp felsefeciler yetiştirmesi. O yüzden pek değerli eşya yok gibi. Zenginlik “düşünce” olunca geriye sadece fikirler kalmış. Salgın hastalıktan kaçanlar geriye değerli eşyalar bırakmadıklarından zavallı “mezar soyguncuları” buraları kazarken hayal kırıklığına uğramışlar.

Gözde hocamız Aristoteles felsefesini bizlere anlatırken Taylan hoca ile Aristo öncesi antik Yunan tanrılarından Zeus zamanını konuşuyorduk aramızda. Taylan; “Eskiden ne güzeldi, insanlar felsefe tartışırlarken fazla ileri gittiklerinde baş tanrı Zeus yıldırımları ile tartışmayı anında keserdi. Ne o öyle felsefe melsefe ne işinize yarayacak, susun oturun oturduğunuz yerde.” diye söyleyince ne kadar haklı olduğunu anladım.

Bu antik kentte pek kazı yapılmadığından öyle fazla kalıntı yok. Zaten pek sanatsal eser yokmuş. 1925 yılında kazı yapan Alman olanları götürmüş. Geriye de duvar kalıntılarından başka bir şey kalmamış.

Antik kent turumuz bittikten sonra tepeden hızlıca aşağı bisikletlerin yanına indik. Bisikletlere binip yakın olan Dikili kasabasının meydanına geldik. Burada Belediye başkanı ile buluşup anı resmi çekildik pankartımız ile. Dikili bu kadar kalabalık bisiklet grubu görmediği için meraklı gözlerle bizlere bakıyor.

Meydanda fazla oyalanmayıp doğruca kamp alanına gelerek biraz geç kalmış öğle yemeğini yemeğe başladık. Yemek dağıtma işine aramızdan gönüllü arkadaşlar Ketring Osman a yardım ediyorlar.

Belediye sahili güzel düzenlemiş. Bize kamp alanı olarak sahil şeridini verdi. Deniz kıyısında olmak güzel. Granit kaya modern sanat ile kesilip yontularak kıyı düzenlemesine katkıda bulunmuş. Balıkçı teknesi de balık avından dönüşe geçmiş.

Yemek yemek için pek masamız olmadığı için uygun yerlerde yemeklerimizi yiyoruz.

Bizim canavar da keşifte, kendine yazacak ilgin şeylerin resmini keşfetmekle uğraşı içinde.

Kamp alanı yeşil çimlerin üstünde. Çadırları kurup eşyaları yerleştirdik.

Akyaka’nın soğuk nehri Azmak nehrinde yüzmeye alışmış Fırat deniz şortunu giyerek dalmaya hazırlanmış durumda. Sanki biraz ürpermiş gibi bir süre denize bakıyor.

Sonrasında şöyle işaret parmağı ile suyun sıcaklığını ölçüyor.

Denizin o kadar soğuk olmadığına karar verince kendini atıyor birdenbire.

Başlıyor yüzmeye, iyice arınsın yıkansın. Tanrılar temiz kurban ister.

Dikili’ye 9 Kilometre uzaklıktaki Bademli köyüne bir kaç kişi pedal çevirmeye karar verdik. Denize orada gireceğiz. Bir saate yakın Bademli köyüne vardık, buranın ünlüsü koruk suyu. İçmeden geçmek olmaz. Köprünün bitimindeki kahvede her zaman mis gibi koruk suyu içebilirsiniz.

Dikili Bademli de KİLLİK BURNU ve koyu…Burada antik KANAİ kentinin keramik ve duvar kalıntılarıyla karşılaşırsınız. Bir de tabi ki KİLLİK Koyunun akvaryum gibi güzeller güzeli deniziyle.. Karşısında Antik Lesvos (Midilli), arkasında görkemli antik Kane Dağı (Karadağ 772m. Seyret tepesi.)..

Bilge Umar’a göre Kanai adı, Ku(wa)-(u) madan türemiş, yani “Kutsal Ananın Yurdu anlamına gelmekte..
Dikili Bademli yakınlarında Killik kumsalı var. Sağında genişçe körfez; ortasında tam karşınızda, denize doğru 200-300m. kadar uzanmış bir dil.. Dilin ucunda bir ören, tepecik göreceksiniz. Halk oraya Yahudi Kalesi diyor. Üzerinde bulunduğunuz tepeden ve onu eteklerinden başlayarak, bütün o dil üzerinde, toprak sayısız eskiçağlardan kalma keramik, çanak, çömlek kırığıyla dolu.
Bu dil akropolis tepesinin ucu..
Kanai kenti tarih yapıtlarında bir olay nedeniyle anılmış..Titus Livius’a göre İÖ 191-190 kışında Roma donanması , Seleukos’lar devleti Kralı 3. Antiokhos’a karşı yürütülen savaşta bağlaşık Bergama krallığının ülkesi kapsamındaki bu kentin limanında (Killik Kumsalında) konaklamıştı.

Georaphıca’da Strabon Kanai ile ilgili şu bilgiyi veriyor..
Amasya’lı Strabon; “Kanai, Kynos’tan gelen Lokris’lilere ait küçük bir kasabadır” diyor.. Kıyı kentlerinin başına gelen Kanai’nin de başına gelmiş, yüzeyde görülen herşey deniz yoluyla taşınmış, geriye burunda görülen duvar kalıntılarından, dikdörtgen prizması taşlardan başka birşey kalmamış.. Ancak burada kapsamlı bir bilimsel yüzey araştırması ve kazı yapılmadı.

http://erkmensenan.blogspot.com.tr/2009/04/kanai-antik-kenti-dikilibademlikillik_22.html

Köyün içinden geçip deniz kıyısında bulunan  Kanai (Canae) antik kentin olduğu yere geldik. Deniz kıyısına gelir gelmez hemen deniz şort ve mayoları giyip sezonu açıyoruz. Kurulanıp giyindikten sonra bir anı resmi çekiliyoruz. Antik kente ait kalıntıların yerini bilmediğimizden gezemedik.

Deniz sefamız bittikten sonra Dikili’ye doğru pedal çevirmeye başladık.

Akşam yemeğinden sonra ABAK ateşini yakarak etrafında toplandık. Yağmur da yağmaya başladı. Hemen üzerimize çöp poşetlerini geçirip ateşi yalnız bırakmadık.

Ateş bizleri etrafında ateşin ışığına aşık kelebekler gibi topladı. Dostlar bir arada olması, sohbetin koyulaşmasına neden oluyor. Artık yağmura aldırmıyoruz. Ateş içimizi ısıttığı gibi havayı da ısıtarak koruma altına alıyor. Sanki ışıktan bir şemsiye altındaymışız gibi.

Işık yüzlerimizi aydınlatıyor, gülümseme hiç eksik değil. Ortam mutluluğumuzun artmasına neden oldu. Bizler harika insanlarız ve bunu hak ettiğimize inanıyorum.

Hiç kimsenin yağmurun bile
Böyle küçük elleri yoktur
Bütün güllerden derin
Bir sesi var gözlerinin

e.e. cummings

Odun bittikçe ateşi besliyoruz. Ateş hiç sönmesin içimizde.

İnsanların hayalindeki anları bizler sahil kasabasında, deniz kıyısında yağan yağmur altında ıslanmadan oturarak yanan odunların sıcaklığı yüzlerimizde hissederek yaşıyoruz.

Gecenin ilerleyen saatlerine kadar ateşin başında oturup tatlı sohbetlerle zamanın nasıl geçtiğini anlamadan yaşadıktan sonra uykuyu sahile dalgalar getirince çadırlara çekilip çadırların tentesine vuran yağmur damlalarının sesiyle uykuya daldım.

Yağmur Kaçağı

Elimden tut yoksa düşeceğim
Yoksa bir bir yıldızlar düşecek
Eğer şairsem beni tanırsan
Yağmurdan korktuğumu bilirsen
Gözlerim aklına gelirse
Elimden tut yoksa düşeceğim
Yağmur beni götürecek yoksa beni

Attila İLHAN

Yaklaşık 49 Kilometre yol yaptık bu gün.