4 Temmuz 2018 Çarşamba

Yeşilyurt – Çamsu – Eğlence

( Körler için betimleme yapılmıştır )

 

Odama bir an giren uçucu bir böcek
-Arıdan irice, kanatları renkli-
Dolaştı bir süre, vızıldamadan.
Sonra bulup yolunu pencerenin
Çıkıp gitti

Ataol Behramoğlu

 

Öne çıkmış olan görsel, açık alanda ikiye ayrılan toprak yol. Bisikletim KUZ park etmiş ayakları üzerinde. Önüm çar ormanı.

Sabahın serinliğinde kalkıyorum, hava akşamdan kalan serinlik sabahta devam ediyor. Üzerime kalın ceketi giyiyorum. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra ilk işim kahve pişirmek. Bisikletin üzerindeki aparattan kendimi kahve içerken otomatik çekiyorum çadırım ile birlikte. Tabureme oturmuş, önümde ocak, elimde kahve fincanı. Uzun saçlarım salınık.

Sabah rutubetli olduğundan çadırımın üstü tamamen çiğ damlaları ile dolu. O yüzden Güneşin doğup çadırımı kurutmasını bekleyeceğim. Ve Güneş ağaçların arasından kendini göstermeye başladı.

Kahvaltımı yapıyorum, güneş biraz yükselince çadırım hemen kurudu, Çadırı ve malzemeleri çantalara yükleyip yola çıktım. Köy yolundayım, burada köyler ardı sıra. Tabelada bir köy bitiyor, diğer köy başlıyor. Aynı Dere Mah. yazan köy tabelasında olduğu gibi. Arkasında başka tabelada diğer köy ismi yazıyor. Tarla kıyısına kavaklar dikilmiş.

Yolda normal bir hızda giderken evin yanından geçiyordum. Bahçeden fırlayıp gelen köpek saldırınca arkama bir an için baktım. Arkaya bakmamla ön teker dengesini kaybetti ve hop yerdeyim. Ben yere düşünce köpek amacına ulaşmış komutan edası ile durdu. Yerden ayağa kalktım, kendimi şöyle bir kontrol ettim. Herhangi bir şeyim yok, her tarafım sağlam. Köpek o kadar ani çıktı ki bağırmaya fırsat bulamadım. Her şey bir anda oldu. Yoksa köpek beni düşürmesine fırsat vermeden def ederdim. Neyse buna da şükür, olacağı varmış. Bisikletim KUZ yerde yatıyor, bana saldıran köpek evinin önünde sessizce bekliyor benim ne yapacağımı.

Bisikletimi yerden kaldırıp kontrol ediyorum, çantalar bisikletimi korumuş düşerken. Köpek ne havladı ne de peşimden geldi. Bisikletime binerek yoluma devam ettim. Fazla gitmeden karşıma vişne ağacı çıktı ödül olarak. Nasibime düşen yolcu hakkı olan vişnelerden biraz yiyorum. Kızıl renkli vişneler dalların ucunda benim yememi bekliyorlar ikişer, üçer tane.

Köpeğin saldırısından sonra daha yavaş ve dikkatli gitmeye başladım. Yolun solunda bir evin yanından geçerken köpek kulübesi gözüme ilişti. Kulübede ucu boş zincir yerde duruyordu, Ev sahibi köpeği serbest bırakmış, ortalarda dolaşan bir köpek var demek ki. Dikkatli olmak gerek diyerek daha yavaş gitmeye başladım. Derken az ilerde gayet iri, genç ve sağlıklı beyaz renkli köpek göründü. Köpek sağ tarafta, tarlanın içinde, ben de yollun sol tarafına geçip indim bisikletten. Köpek beni görünce hırlamaya, ayakları ile durduğu yerde toprağı kazımaya başladı. Bisikletimi siper alıp köpeğe “Sensin, abimsin, buraların kralısın, sakin ol, hadi oğlum” gibi sözleri sakince söyleyip bir taraftan da yürüyorum. Böyle saldırmaya hazır durumda bana tehditkar davrandıktan sonra köpeğin olduğu yerden uzaklaşınca tehlikeli durum geçti. Köpek kendi yoluna devam etti, ben kendi yoluma. Haliyle bu durumda resim çekecek zaman olmadı, sadece bir köpeğin tehditlerini savuşturdum ve anı olarak kaldı.

Uzun kavakların yükseklerdeki dallarına asalak bitkiler kendilerine beleşten geçinmenin yolunu bulmuş. Ağacın dallarında çalı yumağı gibi bir çok yerde yeşermişler.

Arpa tarlası henüz tamamı ile sararmamış. Rüzgara kendini bırakmış salınıyor bir o yana bir bu yana.

Rakım giderek yükseliyor, köy yollarına uyarı levhası konulmuş. Buralara çokça kar yağdığından arabalara zincir takılması isteniyor karayolları tarafından. Üstte soldan gelen bir yolun bağlandığını üçgen tabelada belirtilmiş.

Çamsu köyüne geldik, köye giden yol sağa viraj işareti ile belirtilmiş. Köy ağaçlardan görünmüyor.

Köye girince başka bir tabelada yazan Camsu, bir tarafa Çamsu, bir tarafa Camsu neden yazılmış anlamış değilim. Herhalde bu tabelaları takanların bir bildiği var. Bu köyde büyük bir ortaokul var, diğer köylerden gelen öğrencilerle öğretim yapılıyor. Araçlar için uyarı levhaları konulmuş. Üçgen tabelada iki öğrenci elinde çanta yürürken. Yanında sarı tabelaya kırmızı üçgen içinde ! işareti ve Dikkat Yavaş yazılmış. Tabelaları, bisikletim KUZ ve okulun bahçesini birlikte çekiyorum.

Az ileride çeşme var. Hayvanlar rahat içsin diye yalağını uzunca yapılmış. Çeşmeyi betondan yapmışlar, üstüne beton plaka, plaka çıkıntıları alttan iki boru ile desteklenmiş. Sağdaki destek borusunu yamultmuşlar biraz. Su borudan yalağa akıyor. Aşağıda ağaçlar ve tepeler.

Üç katlı, büyükçe bir binada öğrenciler eğitim yapıyor. Geniş bir bahçesi var. Bahçe duvarları taş örülü 1 metre kadar, iç kısımda sıralı olarak kavak ve servi ağaçları dikilmiş duvar boyu.

Köydeki kavşakta iki yöne giden köy yolları var. Sol tarafa giden yol tabelasına; Karacahisar 7 km, Küçükler 4 km, Ayrancı 5 km, Baltalı 7 km. Sağ tarafa giden yol tabelasına; Gürlek 6 km, K. Oturak 12 km, Muratlı 16 km, Banaz Köyü 17 km olarak belirtilmiş. Ben sol tarafa gideceğim

Bir evin bahçe duvarının dışına açık hava müzesi yapılmış. Eskiden kullanılan tarım aletleri, kağnı araba tekerlekleri sergilenmiş.

Diğer tarafta iki tane sedir, çanak, çömlek, testi gibi eşyalar tahta perdeye asılmış. İki tane de kağnı arabasının tekerleği konulmuş. Tekerleklerin göbeğinde kare delikler var. Serginin üstü kapatılmış yağmurdan ıslanmasın diye.

Köyden yukarıya çıktım, geldiğim yerleri çekiyorum. Aşağıda büyük okul binası ve uzun uzun kavaklar araziye yayılmış durumda.

Ferdimen tarafından çizilen rotayı cep telefonuma daha önce yüklemiştim. Haritayı açtım ve çizilen rotaya vardığımı gördüm. Bundan sonra telefon gidonda aparata bağlı olarak harita açık rotayı takip edeceğim. Köy yolundan toprak yola doğru girdim. Bu yol aynı zamanda Küçükler barajına giden yol. Devlet su işleri tabela koymuş baraja gider diye. Ayrıca başka bir tabelada da Avlanmak ve piknik yapmak yasaktır yazılmış.

Yol ayrımına geliyorum, işte burada açtığım haritada gideceğim yolu kolayca buluyorum. Telefonumun navigasyonu iyi çalışıyor. Soldaki yoldan gideceğim.

Küçükler baraj göletini görünce durup manzarayı çekiyorum. Çam ağaçları, gölet ve karşıda dağlar. Gölet kıyısında sarı çiçekler kaplamış kıyı boyunu.

Yine bir yol ayrımındayım, harita sağ taraftan gideceğimi belirtiyor. Bisikletim KUZ da o yolda park etmiş durumda beni bekliyor. Sol taraftaki yol asfalt, sağ taraftaki yol toprak.

Soğuk iklime dayanıklı çam ağaçları arasında giden toprak yoldayım. Yolun iki yakasında da çam ağaçları var.

Rotayı takip ede ede hedefe yaklaştığımı gördüm. Artık bundan sonra aşağıda görünen tarlaların dibindeki çalıların kapladığı dere yatağı. Çizilen rotaya göre aşağıda gördüğüm yer olmalı suyun kaynağı.

Yoldan az aşağıya inip çam ağacının gölgesine oturup kahve pişiriyorum. Hem epeydir bisiklet üstündeyim, yokuşları çıktım ve biraz dinlenmek gerek. Yere bağdaş oturmuş, önümde kahve takımları, elimde fincan kahve içerken otomatik zaman ayarlı çekiyorum. Kamera bisikletimdeki aparata takılı.

Suyun kaynağı olan hedefim aşağıda beni beklerken kahve fincanını elimin ucunda çekiyorum.

Çam ağaçları olmayan geniş alanda buğday ekilmiş tarla var.

İndiğim tarafta yukarıdan başlayan dere yatağında yeşil sazlar kaplamış. Diğer taraftaki otlar ve ekinler sapsarı.

Hedef aşağıdaki dere yatağında, kenarında sarı çiçekler açmış bir alan var. Daha yüksekte çam ormanı başlıyor.

Sarı çiçek açmış yeri yakınlaştırıyorum kameramla. Dere yatağı saz kaplı, bir kaç ağaçta var dere yatağında. İki tarla arasında üstü kiremit kaplı çardak görünüyor. 200 metrelik bir alanda ve dere yatağında çam ağacı yok, buraları ekilip biçiliyor. Çamlar daha yukarı seviyede başlıyor.

Sol tarafta baraj göleti başlıyor.

Dere yatağına tarlaların arasından iniyorum. Söğüt ağacı dere yatağını tamamen kaplamış. Derede su akıyor kendi halinde. Burada iki tane çeşme yapılmış betondan. Biri eski biri yeni.

Çardağı çekiyorum, etrafı otlar bürümüş olduğu halde. Çardak dört tane direğin üstüne çatı yapılarak üstü kiremit ile kaplanmış. Tabanı düz beton atılmış.

Çardağın iki tarafında da buğday tarlası var, buğdaylar olgunlaşmış, sapları sararmış, biçilmeyi bekliyor. Çardağın altında gölgede buğday tarlasını çekiyorum.

Tamamı betondan yapılmış çeşme, iki borudan uzun beton yalağa su akıp duruyor sürekli. Çeşme çukurda kalmış gibi, sazlıklar ve otlar neredeyse kapatmış.

Su kaynağının dibi tamamen sazlık ile kaplanmış. Bir kaç söğüt ağacı da büyümüş.

Buraya ikinci bir çeşme daha yapılmış ama bu çeşmeden su akmıyor, bakımsız, otlar kaplamaya başlamış beton çeşmeyi.

Burasını suyun kaynağı olarak kafama işaretliyorum. Suyun kaynağını buldum sayılır ama benim bildiğim Gediz nehri Gediz ilçesinde bulunan Murat dağından çıktığı. Neyse keşif turundayım nasıl olsa. Bir şekilde doğru yerlere geleceğime inanıyorum. Yalağın ucuna yerleştirilen plastik borudan yalaktaki su dışarıya akıyor. Aynı zamanda yalağın ilerisinde iki borudan su akıp duruyor. Yalak ve çeşme betondan yapılmış.

Aynı yerden optik zoom ile borulardan akan suyu daha yakınlaştırıp çekiyorum. Su o kadar berrak ki içerken bile berraklığı içimi temizliyor sanki.

Kamerayı yalağın bir tarafına koyup zamanı ayarlıyorum. Ben de koşarak çeşmelerden akan suyun altına ayaklarımı yıkarken çekiyorum otomatik olarak. Pistonlar ısınmış, biraz soğutmak gerek. Hem önümde bilmediğim zorlu bir yol var.

Dere yatağına başka yerlerden de sular akıyor, kaynağı belli değil. Sular çalıların arasından çıkıp taşlarda akıyor.

Artık çizilen rotada keşif turuna başlıyorum. Bisikletimin yanına gelerek yola çıktım. Toprak yolun ucunda baraj göleti görünüyor. Etraf çam ormanı.

Yükseklerden iniyorum ve köprüden geçerken çay yatağının resmini çekiyorum. Çay yatağında söğüt ağaçları çıkmış. Köprü korkuluk demirleri arkasında ekilmiş tarlalarda sebze yetiştiriliyor.

Az ilerde küçük bir köy var, minaresi olan cami ile etrafı evler yoğunlaşmış şirin bir köy.

Atlar çayırda otluyor, İkisi kırmızı, biri beyaz üç at var.

Köydeki taş binanın resmini çekiyorum, çatısının yarısı teras olarak üzeri kapalı, kenarları tahta perde ile kapatılmış. Taşlar düzgün örülmüş, köşe taşlarından belli.

Kimsenin olmadığı, ıssız yolda ilerliyorum. Yol toprak.

Yol kıyısında çeşme görmek olası, hem insanlar için hem de hayvan sürüleri için yapılan çeşmelerin yalağı uzun, hayvanlar rahatça su içsinler diye.

Küçük dereler çimenlerin arasından kendine yol bulmuş akıyor. Su olunca söğüt ağaçları da kendine yer bulmuş.

Boynunda tasması olan küçük bir köpek karşıma çıkıyor. Köpek yanıma pek yaklaşmıyor, uzaktan bakışıyoruz. Ağaçların arasından bir poz çekiyorum çaktırmadan.

Küçük bir sulama göletinin dibinden geçiyorum. Etrafı çam ormanı olan göletin ismi, cismi yok. Dağların arasında çukur olan bir yerde çayın önü toprak bent kapatılarak gölet meydana getirilmiş. Gölet sulama amaçlı olarak kullanılıyor.

Çam ormanı içinde, toprak yolda bol oksijeni içime çekerek gidiyorum. Çamlar kalem gibi ve uzun.

Su her zaman var, çeşmeler yol kıyısına yapılmış sürekli. Yalağı kare olan çeşmeden sürekli su akıyor borudan. Yalağın içi yosun tutmuş, pırıl pırıl su dökülüyor.

Bazı yerlerde orman yok, kıraç arazide sert toprak yolu çıkmak gerek. Önümde yokuş var.

Burası yayla sayılır, otlaklarda otlayan hayvanlar için uzun yalaklı çeşme yapılmış.

Otlak arazide küme halinde kaya kütlesi toprağın dışında kalmış. Kayalar dağın zirvesi olması gerek, çünkü rakım 1400 metreyi aşmış durumda.

Asırlık çam ağacı zirvede doğa şartlarına direniyor sanki. Kalın gövdesi dallarını tutmak için yeterli sanırım. Buralara epey kar yağıyor olmalı ki karların ağırlığına dayanması için çam ağacının boyu bodur kalmış. Yukarıya değil de yanlara doğru uzamış. Çam ağacının altında bir mezar var.

Dağın zirvelerinde rotayı takip ediyorum. Bazen yol çatallaşıyor, haritadan ne tarafa gideceğimi biliyorum bulunduğum konuma bakarak. Önümde ikiye ayrılan yol, çam ağaçlarının arasında. Herhangi bir yol tabelası da yok. Bisikletim KUZ yol çatağında, ne tarafa gidecek acaba? Bu resmi öne çıkan görsel olarak seçiyorum.

Vadide, ormanın içinde bisiklet sürmenin keyfi hiçbir yerde yok. Genç, kalem gibi çam ağaçları sık ormanı oluşturuyor. Önümde hafif bir tırmanış var.

Bazen tırmanış sertleşiyor ve yağmurdan arta kalan iri taşlar yolu bozmuş.

Sonunda zirveye çıktım. Geniş alanda çam ağaçları yok, yerde çimenler bitişmiş.

Bir kaç ev küme halinde dağın dibinde.

Zirveye çıktıktan sonra iniş başlıyor. Yol iki dağın birleştiği yere doğru dar bir geçitten geçiyor.

Çeşme var ama suyu bir boru ile başka yere almışlar. Nereye, kim tarafından alındığı belli değil.

Neyse ki başka çeşmelerde su akıyor. Çeşme tel örgüsü olan bahçe dibine yapılmış. Tamamen beton.

Toprak yol başladı ve bir yokuşun başındayım. Yokuş dik ve bisikletle inmek tehlikeli olduğundan bisikletten inip yavaş yavaş iniyorum acele etmeden. İniş yaklaşık 1100 metreden 800 metreye kısa mesafede. Yaklaşık 300 metre alçaldım.

Düzlüğe inince yol tekrar asfalt oldu, bir süre daha bisiklet sürüyorum. Kapalı bir durak ve çeşme görünce durdum. Akşam olmak üzere, yol biraz yordu ve dinlenmem gerek diyerek akşam için kampı burada yapmaya karar verdim. Kapalı otobüs durağında bisikletim KUZ park etmiş. Sağ tarafta uzun yalağı olan çeşme. Arkasında piknik masası ve çitlembik ağaçları. Kamp yapmak için uygun bir yer.

İlk önce çadırımı kuruyorum durağın arkasında. Biraz yoruldum ve akşam olmadan hamağı bağladım iki ağaç dalına. Hamak ta uzandım bir süre. Oh dünya varmış demeden gözlerimin önünde sinekler uçmaya başladı birden bire. Sinekler nerden geldi belli değil. Bir de arsız sinekler gözümün önünde bir süre uçtuktan sonra gözümün içine pike yapıyor. Sürekli gözümün içine girmelerinden dolayı gözlerim yaşarmaya başladı. Ne kadar kovalasam da bir türlü gitmiyorlar. O kadar rahatsız ettiler ki yatıp rahat edemedim. Çareyi gözüme Güneş gözlüklerini takmak oldu. Bir süre daha gözlerimin önünde uçtular, gözlük camına pike yaptılar ama göz yaşımın içine giremediler ya oh olsun. Öyleyken böyle diyerek bir süre sonra yok oldular. Göz içine dalan sinekleri ilk defa gördüm, gözlerimi yaşarttılar. Bana yaptıkları gibi diğer canlıların gözlerine daldıkları kesin. Gözler içindeki göz yaşları ile yaşıyorlar sanki. Öyle arsızlar. Neyse Güneş olmamasına rağmen gözümü koruyorum böylece. Bir süre yattım hamakta. Hatta yorgunluktan biraz kestirdim sayılır. Kendimi elçek resim çekiyorum hamakta uzanmış olarak. Gözümde Güneş gözlükleri takılı.

Diğer yanımı, ayaklarımın resmini de çekiyorum. Çorapları bile çıkarmamışım.

Hava kararmadan önce kalkıyorum. Çeşmede duşumu alıyorum bir güzel. Kurulandıktan sonra akşam yemeğimi hazırladım. Akşam yemeğini yiyorum piknik masası üzerinde. Hava kararasıya kadar Güneş gözlüklerini çıkarmadım her olasılığa karşı. Sinekleri tekrar toplamanın alemi yok. İlk önce kahvemi, sonra iki bardak çay içerek içimi ısıttım. Buraların rakımı yüksek olduğundan geceleri serin oluyor. Yemek artıklarını ve çöpleri naylon poşete koyup benden uzakta bir yere astım. Gece hayvanlar gelip rahatsız etmesin diye. Fazla geç olmadan çadırıma girip yatıyorum, bu gün yaşadığım anıları düşünerek tatlı düşlere daldım.

Bu gün yaptığım yol yaklaşık 53 Km civarı.

Yaptığım yolun haritası aşağıda